Page 72 - Ταξιδι στα Γιαννενα

Ταξίδι στα Γιάννενα

ΚΑ ΗΘΣΩ

Μετά απ’ όλα αυτά κοίταξα πίςω
ςτον αμμόλοφο τθσ μνιμθσ.
Ρτϊματα νεκρά αγκαλιαςμζνα
μζςα ςτθν κοίτθ.
Πλοι ψάχνουν για ζναν ζρωτα
να τον χαροφν,
να τον περιποιθκοφν,
να ςπάςουν τα απωκθμζνα
ςτραγγίηοντασ κάκε απόςτθμα.
Βγικα ζξω και κλείνω τθν πόρτα αργά,
ςιγά να μθν ξυπνιςει κανείσ από τον φπνο του δικαίου.
Βγαίνω ζξω ςβινω το φωσ ςτο δωμάτιο,
κλειδϊνω τθν πόρτα
και χάνομαι ςε όποια αγκαλιά ορίηω εγϊ.
Πτι κζλω να ονειρευτϊ,
να ηιςω μια αγάπθ που δεν υπάρχει πουκενά αλλοφ.

Κα τθν ηιςω καίγοντάσ με.
Μου αρζςει να το κοιτάηω,
να καυμάηω, να επαινϊ,
αλλά τίποτα από αυτά δεν ζχουν αξία
αν δεν αναγνωρίςω τθν αξία μου πρϊτα!

72