Page 16 - อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว

8

ิ
แล้วน ากลับไปตีพมพเผยแพร่ที่ตะวันตก ก่อให้เกิดการเดินทางเข้ามายังเอเชียและอยุธยามากขึ้น ใน
์
ฐานะที่อยุธยาเป็นดินแดนของสินค้าของป่า เครื่องเทศ ทรัพยากรธรรมชาติที่สามารถสร้างก าไรให้
มหาศาลแก่พอค้าชาวตะวันตก กล่าวได้ว่า อาณาจักรอยุธยารุ่งเรืองมากทั้งทางด้านศิลปวิทยาการ
่
วัฒนธรรม ประเพณี บ้านเมืองร่ ารวย ในสมัยพระนารายณ์มหาราชมีการแลกเปลี่ยนคณะทูตระหว่าง

อยุธยาและชาติต่าง ๆ หลายครั้ง (ปรรณพชร์ ฐิติธรรมเวทย์, 2560: 10) วรรณคดีที่เป็นหลักฐาน
ั
ส าคัญที่กล่าวถึงการเดินทางไปยังต่างแดนที่มีเชื่อเสียงคือ นิราศฝรั่งเศส ของโกษาปานในสมัยสมเด็จ
พระนารายณ์ ภายหลังสมัยสมเด็จพระนารายณ์การค้าขายติดต่อกับชาติตะวันตกลดน้อยลง จึงหันไป

ุ
ั
ค้าขายกับจีนมากขึ้น และพยายามพฒนาบ้านเมืองให้เป็นศูนย์กลางของพระพทธศาสนา โดยเฉพาะ
อย่างยิ่ง สมัยสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศมีการส่งสมณทูตไปเผยแผ่ศาสนาโดยทั่วไป ที่ส าคัญคือ เคย
มีการส่งคณะสมณทูตไปยังลังกาทวีป และในลังกาเรียกนิกายสงฆ์ของตนว่า สยามวงศ์อกด้วย
ี
(วิวัฒนาการการท่องเที่ยวของไทย, 2560: ออนไลน์)
1.1.7.3 วิวัฒนาการการท่องเที่ยวของไทยในสมัยธนบุรีและรัตนโกสินทร์ เป็นความ

พยายามของสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรีและปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์จักรีที่จะฟนฟความเป็นอยุธยา
ื้
ู
ขึ้นมาใหม่อกครั้ง ซึ่งจะมีโครงสร้างของบ้านเมือง วัฒนธรรมประเพณีต่าง ๆ จะคล้ายกับในสมัย
ี
ั
อยุธยา ปรรณพชร์ ฐิติธรรมเวทย์ (2560: 11) อธิบายว่า ก่อนการเปลี่ยนแปลงการปกครองในสมัย
รัชกาลที่ 2 ทรงท านุบ ารุงทางด้านศิลปวัฒนธรรมและพฒนาด้านการค้าระหว่างประเทศ สมัยรัชกาล
ั
ี
ที่ 3 บ้านเมืองเปิดท าการค้าขายกับต่างชาติมากขึ้นอกครั้งหนึ่งคล้าย ๆ กับสมัยของสมเด็จพระ
นารายณ์ สมัยรัชกาลที่ 4 ทรงพยายามท าให้บ้านเมืองมีความทันสมัยตามแบบตะวันตก เนื่องจากมี

ชาวตะวันตกเข้ามาพานักอาศัยในกรุงสยามเป็นจ านวนมาก เห็นได้ว่ามีการสร้างที่พก ร้านอาหารตาม
ั

แบบตะวันตกเกิดขึ้นหลายแห่ง อย่างไรก็ตาม การท่องเที่ยวของประเทศไทย (2559: ออนไลน์)
อธิบายว่า ก่อนการพัฒนาทางบกในสมัยรัชกาลที่ 5 นั้นเป็นการท่องเที่ยวหรือการเดินทางของขุนนาง
และพอค้ามากกว่าสามัญชน ทั้งนี้ เพราะการเดินทางเต็มไปด้วยความยากล าบาก ขาดระบบการ
่
คมนาคมที่ดี การคมนาคมทางบกจึงใช้เกวียน ช้าง ม้า และวัวเป็นพาหนะในการขนส่ง ส าหรับทางน้ า

ใช้เรือติดต่อระหว่างแม่น้ าล าคลองต่าง ๆ ภายในประเทศ และส าหรับการติดต่อกับต่างประเทศก็ใช้
เรือใบหรือเรือส าเภาเป็นพาหนะที่ส าคัญในการเดินทาง หลังจากที่ประเทศไทยได้เปิดการค้าขายกับ

ต่างประเทศอย่างเสรี ในปีพ.ศ. 2398 ได้มีการปรับปรุงการค้าขายกับต่างประเทศให้ทันสมัย และ

อานวยความสะดวกให้แก่พอค้าต่างประเทศมากยิ่งขึ้น ท าให้การค้าขายเจริญรุ่งเรืองและมีการ
่

ก่อสร้างทางรถไฟจากกรุงเทพฯ เชื่อมติดต่อกับภูมิภาคต่าง ๆ และก่อสร้างทางเกวียนเชื่อมระหว่าง
เมืองและสถานีรถไฟทางเกวียนดังกล่าว แล้วได้ขยายเป็นถนนรถยนต์ในเวลาต่อมา หลังจากสร้างทาง

รถไฟ พระเจ้าบรมวงศ์เธอกรมพระก าแพงเพชรอัครโยธิน ผู้บัญชาการรถไฟในขณะนั้น ได้จัดตั้งแผนก
โฆษณาของการรถไฟขึ้น ในปีพ.ศ. 2467 เพื่อท าหน้าที่ส่งเสริมทางด้านการท่องเที่ยวและอ านวยความ