Page 253 - ธรรมะบรรยาย1525
P. 253

ั้
                     ฉะนั้นท่านทั้งหลาย จะเอาปฏิบัติธรรมกี่อริยาบท งั้นก็ว่า ๔ เดิน ยืน นั่ง นอน ท่านทงหลาย
                                                                                                       ่
               อย่าประมาทเลยแล้วอาจารย์ล่ะจะเอากี่อริยาบท  ผมเอา ๓  เดิน ยืน นั่ง ไม่นอน โอ้ สาธุ ทาน
                       ์
               อาจารยท าได้ก็อนุโมทนา  พวกผมก็ยังหนุ่มยังแน่นอยู่แล้ว  ทีนี้มันต้องเอาเข้มข้นสิผมจะเอา  ๔
               อิริยาบถ ส่วนหัวหน้าพระจักขุบาลก็ว่าเอา ๓ อิริยาบถ เดิน ยืน นั่ง ไม่นอน พระสงฆ์ก็สาธุ ปฏิบัติ

               ไปแรก  ๆ  พอได้เดือนครึ่ง  โรคในตาเกิดขึ้นน้ าตามันไหลริน  ๆ  มันแสบตา  ที่นี้หมอคนหนึ่งก็


               สังเกตเห็น ทาไมท่านน้ าตาออกอยู่เรื่อย เพราะอะไร อาตมาไม่ได้นอน อาตมาอธิษฐานเดินธุดงค
                                                                                                   ่
               วัตร ต้องเดิน ยืน นั่งเท่านั้น ไม่นอน หมอก็บอกว่าถ้าอย่างนั้นต้องปรุงยา แล้วปรุงยาให้ทานต้อง
               นอนหยอดนะ หยอดเข้าทรูจมูก ยานี้ก็แปลกนะแทนที่จะหยอดเข้าตา แต่ว่าต้องนอนนะ แต่ท่าน
                                        ี่
               อธิษฐานจิตไม่นอน  ทีนี้พอหยอดเข้ารูจมูก  หยอดยังไงมันก็ไม่เข้า  ทนี้หมอก็สังเกตท่านหยอดยา
                                                                                ี่
               ไหม  หยอด  อ้าวท าไมท่านหยอดแล้วยงไม่หาย  น้ าตามันก็ไหลออกปกตินี่ท่านหยอดหรือเปล่า
                                                      ั
                                                                                                   ่
               หยอด หมอก็สงสัย เอะ มันหยอดอีท่าไหนนี่ ท่านยนหยอด นั่งหยอด หรือว่านอนหยอด ทานก็ไม่
                                                               ื
                                    ๊
               พูดว่ายืนหรือนั่ง  ท่านก็พูดว่าอาตมาหยอดอย่างเดียว  ทีนี้หมอก็กลัวเสียหน้า  เพราะว่ายานี้มันดี
               มาก  ใครหยอดแล้วต้องหาย  แต่ว่าต้องนอนหยอดเท่านั้นเอง  ทีนี้หมอก็มาตรวจดูพระคุณเจ้านั่ง

               หยอดแน่ ๆ เลย ไม่ได้นอนหยอดแน่ ๆ ฉะนั้นอาการจึงไม่หาย ถึงถามเพื่อให้เกิดความแน่ใจ ท่าน

               นั่งหยอดหรือยืนหยอดกันแน่ อาตมาหยอดอยู่ ท่านก็ไม่ได้บอกว่านั่งหยอดหรือนอนหยอด เอาล่ะ

               พระคุณเจ้าผมตั้งแต่นี้ไป  ผมจะไม่รักษาพระคุณเจ้าต่อไปและพระคุณเจ้าก็อย่าบอกว่าผมรักษา

               พระคุณเจ้านะ ต่อแต่นี้เราขาดกันที่นี้ อ้าวโยมเอาอย่างนั้นก็ได้

                     ที่นี้ท่านจักขุบาลก็มาเข้าห้อง ที่นี้ก็มาคิดแล้วว่าหมอบอกลาแล้วจะไม่รักษาท่านแล้ว ท่านจะ

               ท ายังไงคือปรึกษาตัวเอง  คือนั่งสมาธิแล้วก็คุยกับตัวเองน่ะ  อ้าวคุยไปคุยมาแล้วก็คิดได้ว่า  เราจะ

               รักษาธรรมของพระพุทธเจ้าไว้คือ เดิน ยืน นั่ง เราจะไม่ผิดค าสัญญา เราจะไม่นอนเด็ดขาด ตายเป็น

               ตาย เรารักษาชีวิตไว้ เกิดแก่เจ็บตายมาแล้วหลายภพหลายชาติแล้ว ชาตินี้ยังไงก็ขอรักษาพระธรรม

                                                                           ่
                                                                                       ุ
               วินัยของพระพุทธเจ้าไว้เต็มท ที่นี้ก็เดิน ยืน นั่ง ไม่นอน สุดท้ายทานก็ได้บรรลพระอรหันต์ในท่านั่ง
                                          ี่
               ตาก็แตกบอดเลย  พระสงฆ์ทั้งหลายก็มาปลุกท่านพระอาจารย์ตื่นหรือยัง  โอ้ผมนี้ในตามองไม่เห็น
               แล้ว  ตามันแตกออกมา  เลือดปนน้ าตาไหลออกมา  โอ้  พระอาจารย์ไม่ต้องเป็นห่วงนะ  กระผม

               ทั้งหลายจะไปบิณฑบาตมาถวายท่านเอง ไม่ต้องไปบิณฑบาต

                     เรื่องลักษณะนี้เรื่องมันยาว ก็เป็นอันว่าพระจักขุบาลนี้ได้ดวงตาเห็นธรรมเป็นพระอรหันต์ แต่

               ท่านก็ออกพรรษาและก็กลับมาวัดเชตวัน  ท่านเคยตื่นเวลา  ๓.๐๐  น.  ท่านก็ตื่นมาเดินจงกรม

               กลับไปกลับมา มีช่วงหนึ่งฝนตก ท่านก็ไปเหยียบแมงเม่าตาย ทีนี้มีพระใหม่ไปเห็นเข้า พระองค์นี้



                                                          ๒๕๓
   248   249   250   251   252   253   254   255   256   257   258