Page 304 - ธรรมะบรรยาย1525
P. 304
๑๒๑ ธรรมะบรรยาย
ท่านเจ้าคุณ พระราชปัญญาวชิโรดม
๔ กรกฎาคม ๒๕๖๔
ิ
เจญพรทุก ๆ ท่าน การสวดมนต์นี้ หลายท่านก็ถามว่า ท าไมวัดเทพสวดมนต์เยอะจัง สวดเป็น
ชั่วโมงหรือกว่า ๓๐ นาท ๔๐ นาท สวดนาน สวดเร็วด้วย อยากจะบอกว่า เจ้าประคุณ สมเด็จ
ี
ี
พระญานวชิโรดมหลวงพ่อวิริยังค์ ท่านบอกว่าสวดมนต์เยอะ ๆ นั่นแหละดี มีคนถามว่าอาตมานี่
แหละ แล้วหลวงพ่อท าไมถึงพาสวดมนต์เยอะ อ้าว แกไม่รู้อะไร ท่านก็เปรียบเทียบง่าย ๆ อย่างเรา
หาเงินหาทอง ถ้าหาน้อย ๆ แล้วได้น้อย ๆ แล้วก็เกิดแจกคนอื่นเขาได้ไม่เยอะ แต่ถ้าหาเงินได้เยอะ
เราก็สามารถแจกจ่ายให้คนอื่นมาก ๆ ได้หรือเราไปเรียนหนังสือ ถ้าเรียนน้อย ๆ เราก็ให้ความรู้คน
อื่นเขาไม่ได้ให้ก็ให้ได้นิดหน่อย แต่ถ้ามีความรู้เยอะ ๆ เราก็ถ่ายทอดให้คนอื่นได้เยอะมาก อย่าง
นักกีฬา นักมวย นักฟุตบอล นักอะไรก็ตาม ท าไมเขาถึงซ้อมเยอะ เพราะต้องการมีก าลังเยอะ ๆ
่
ก าลังน้อย ๆ ก็สู้เขาไม่ได้ หรืออีกอยางหนึ่ง อย่างพวกเรารับประทานอาหารทานน้อย ๆ มันก็ไม่
พอเพียงต่อการท าการทางานของเรา มันหิว เราต้องทานเยอะ ๆ ให้เพียงพอ ถ้าเพียงพอแล้วก็มี
ก าลังกาย สามารถเดินไปได้ นั่งก็ได้ ยืนก็ได้ ท าได้สารพัด แต่ถ้ามันไม่พอล่ะ ก็หิวอยู่นั่นแหละ มันก็
ไม่อยากท าการทางานเพราะฉะนั้น สวดมนต์เยอะ ๆ นี่จะได้ก าลังใจ เมื่อก าลังใจเยอะแล้วเราก็เผื่อ
ี
แผ่ให้คนอื่น อย่างพระอาจารย์พาเผื่อแผ่นี่ สวดไปตั้ง ๔๐ นาทเผื่อแผ่นี่ นานมากและก็ผู้ที่เรา
ู่
อยากจะสวดให้คนหนึ่งคือ หลวงปู่ไม อินทสิริ ท่านป่วยอยที่โรงพยาบาลและก็ญาติพี่น้องของท่าน
ทั้งหลายที่ไม่สบาย เราก็สามารถก าหนดจิตแผ่บุญกุศลนี้ให้ได้ แต่เราต้องสวดมนต์เยอะ ๆ มีพลังจิต
เยอะ ๆ แล้วถึงจะแผ่ไปได้ อย่างเรามีความรู้เยอะ ๆ เราก็ถ่ายทอดได้อย่างเต็มที่ ความน้อย ๆ ถ่าย
ไปเดี๋ยวก็หมดแล้ว
เพราะฉะนั้น การสวดมนต์ก็คือ สมาธิภาวนาญเกิดขึ้นเพราะการสวดมนต์ ทนี้เมื่อสวดมาก
ี
เข้า ๆ มันก็รวมเป็นพลังจิตมหาศาล พลังจิตมหาศาลนี้ก็เผื่อแผ่ให้แก่สรรพสัคว์ทั้งหลายได้ ถ้า
เปรียบเหมือนมวลน้ าฝน พระพุทธเจ้าเปรียบเหมือนน้ าฝน ถ้าตกลงมาจิ๊บ ๆ จ๊อบ ๆ ก็มันไม่ท าให้
เปียก มันก็จางหายไป ๆ แต่ว่าถ้าฝนตกบ่อย ๆ ตกถี่ ๆ ตกมากเข้า ๆ มันก็เปียก มันก็เป็นแม่น้ า
เป็นล าคลองไหลลงสู่ทะเลก็ท่วมบ้านท่วมเมืองได้เหมือนกัน เพราะฉะนั้น การสวดมนต์เยอะ ๆ
นี่เองจะท าให้เราได้พลังใจหรือก าลังจิต เมื่อมีก าลังใจหรือพลังจิต เราจึงเผื่อแผ่ให้แก่คนอื่นได้
๓๐๔