Page 356 - ธรรมะบรรยาย1525
P. 356
วันหนึ่งก็เรียกลูกเขยที่จบดอกเตอร์ไปเดินตามทุ่งนา เดินไปไปถึงก่อไผ่ก็เลยบอกว่า
พ่อตา : “ลูกเขย ๆ ทาไมหน่อไม้ถึงได้โผล่ขึ้นจากดินมาได้”
ลูกเขยดอกเตอร์ : “โอ้พ่อ เป็นธรรมชาติของมัน ธรรมดาของมันปลายแหลมก็โผล่ขึ้นมาซิเพราะ
ปลายมันแหลม”
พ่อตา : “อ้อ ใช่ หน่อไม้ปลายมันแหลมมันจึงโผล่จากดิน ลูกเขยดอกเตอร์ฉลาดจริง”
่
พ่อตาก็ยิ้มในใจ ภาคภูมิใจได้ลูกเขยดี เดินไปถึงหนองน้ าแห่งหนึ่ง พ่อตาบอกวา
พ่อตา : “ลูกเขย ๆ”
ลูกเขยดอกเตอร์ : “อะไรพ่อตา”
พ่อตา : “แกเห็นเป็ดลอยน้ าไหม เป็ดลอยน้ า ๆ”
ลูกเขยดอกเตอร์ : “เป็ดลอยน้ าก็เป็นเรื่องธรรมดาของเป็ด”
พ่อตา : “นั่นแหละ อยากจะถามว่า เป็ดลอยน้ า ท าไมถึงลอยน้ าได้”
้
้
ลูกเขยดอกเตอร์ : “พ่อตา เทามันแบน เป็ดเทาแบนก็ลอยน้ าได้ซิ”
้
พ่อตา : “เออ ใช่เป็ดเทามันแบน ลอยน้ าได้เพราะเทามันแบน”
้
ลูกเขยนี้เก่งจริง ๆ เดินต่อไปไปถึงบริเวณหนึ่งมีหนองน้ าบึงน้ าใหญ่ มีนกกระเรียนและนกที่หากิน
ี
ตามป่า ตามคลอง ตามหนองน้ า นกกระเรยนและนกกระยางร้องกว้าก ๆ ร้องเสียงดังมาก
พ่อตา : “ลูกเขย ๆ มานี้ ๆ นกเยอะแยะเลย นี้นกกระเรียนบ้าง นกกระยางบ้าง ท าไมร้องเสียงดัง
จังลูกเขย เพราะอะไร”
ลูกเขยดอกเตอร์ : “อ้อ พ่อสังเกตดูซิ คอมันยาว นกกระเรียนก็คอยาว นกกระยางก็คอยาว มันจึง
ร้องเสียงดัง”
พ่อตา : “โอ้โฮ ลูกเขย ฉลาดจริง ๆ ลูกเขยกลับ ๆ”
ี่
ทั้งสองก็เดินทางกลับมาทเดิมถึงบ้าน อีก ๒ วันต่อมา ก็เรียกลูกเขยประโยค ๙ ไป เคยได้บวชเรียน
มาแล้วก็บอกลูกเขยว่าไป จะพาเที่ยวก็เดินทางเดียวกับลูกเขยดอกเตอร์ พอมาถึงกอไผ่
พ่อตา : “ลูกเขย ๆ หน่อไม้ท าไมโผล่ออกมาจากดินได้”
ลูกเขย ป.ธ.๙ : “เป็นธรรมดาของมันพ่อ”
พ่อตา : “เป็นธรรมดาอย่างไร ลูกเขยดอกเตอร์บอกว่าปลายแหลม”
ลูกเขย ป.ธ.๙ : “อุ้ย พ่อตาเอ๊ย เห็ดปลายแหลม รู้จักเห็ดไหมพ่อตา เห็ดปลายไม่แหลมท าไมโผล่
ออกมาได้”
พ่อตา : “โอ้ ลูกเขยป.ธ.๙ ไม่ธรรมดา ยอดเยี่ยมเลย”
๓๕๖
