Page 378 - ธรรมะบรรยาย1525
P. 378

เรื่องอดีตที่ผ่านมา  มันผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป  ถ้าคิดเอามาเป็นธรรมะได้ก็ยิ่งดี  อะไรที่พอจะ

               แก้ไขได้ก็รีบแก้ไข อะไรแก้ไขไม่ได้ก็ให้มันผ่านไป เพราะมันผ่านไปแล้วเอามาเป็นบทเรียน เอามา

                            ์
               เป็นอุทาหรณสอนใจตัวเอง ไม่อยากจะให้ความผิด พลาดนั้นเกิดขึ้นซ้ าแล้วซ้ าเล่า ถึงมันเกิดขึ้น เรา
               ก็ต้องคิดว่า  นั่นแหละทุกสิ่งทุกอย่างมันเกิดขึ้นได้  และมันจะเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาของมัน

               ส่วนอนาคตถ้าวิตกกังวลมากเกินไป  กลัวมากเกินไป  กังวลมากเกินไป  อันนี้ก็จะท าให้เราเกิดโรค

                                       ่
               ประสาทขึ้นมาได้  หรือวาเป็นโรคทางใจก็ไม่ดีอีก  สิ่งที่พระพุทธเจ้าแนะน าก็คือ  การระลึกรู้ลม
               หายใจเข้าออก ไม่ต้องค านึงถึงอดีต ไม่ต้องเพ้อฝันถึงเรื่องอนาคต หายใจเข้าก็รู้ หายใจออกก็รู้ นี่

               เรียกว่าเจริญธรรม ธรรมะคือสิ่งต่าง ๆ ที่จะเกิดขึ้นนั้นเป็นสิ่งบวกหรือสิ่งลบ อย่างเราที่จะสวดมนต์

               ในวันนี้ เรียกวา “บทพระอภิธรรม”
                             ่
                     พระอภิธรรม คือ ธรรมะที่ยอดเยี่ยมที่พระพุทธเจ้าได้สอนให้แก่พุทธมารดา ทอยู่ที่สวรรค์ชั้น
                                                                                            ี่
               ดาวดึงส์ พระองค์ทรงตรัสว่า “กุสะลา ธัมมา อะกุสะลา ธัมมา อัพยากะตา ธัมมา” นั่นคือ “กุสะ

                                                                                   ี่
               ลา ธัมมา” หมายความว่า สิ่งที่ทาให้เกิดบุญ “อะกุสะลา ธัมมา” คือ สิ่งทท าให้เกิดบาป สิ่งใดที่ท า

               ให้เกิดบุญก็คือ พยายามทาจิตให้มันใส เช่น พูดดี คิดดี ท าดี สวดมนต์ นั่งสมาธิ รักษาศีล ล้วน

               แล้วแต่เป็นการสร้างก าลังจิตที่ดีให้แก่ตัวเอง หรือไม่ต้องคิดปรุงแต่งอะไร แค่หายใจเข้าก็รู้ หายใจ

                                 ้
                                                                          ่
               ออกก็รู้ นี่คือการสรางความดี ความดีนี้แหละมันจะเป็นบุญ ค าวา “บุญ” คือ ท าให้จิตใส จิตตื่น จิต
               เบิกบาน และตรงกันข้าม ถ้าเรามาทาจิตของเราให้เศร้า ให้หงุดหงิด ให้เบื่อ ให้เซ็ง เรื่องโน้น เรื่อง

               นี้ อันนี้เรียกว่า “อะกุสะลา ธัมมา” คือ ท าสิ่งทท าให้จิตของตัวเองกระวนกระวาย วิตกกังวล กังวล
                                                           ี่
                                                               ็
                                                                                      ี่
               มากเกินเหตุ และเป็นคนเครียด เป็นคนหงุดหงิด เปนคนเบื่อ เป็นคนเซ็ง ในทสุดความคิดนั้นแหละ
               มันจะท าร้ายจิตของเราเอง เรียกว่า “อะกุสะลา ธัมมา” เราไม่ฉลาดคิด ไม่ฉลาดท า มันก็ท าให้จิต

               เศร้าหมองได้ ท าให้จิตมืดมนได้ ท าให้จิตเป็นโรคประสาทอ่อน ๆ คือ กระวนกระวาย ฟุ้งซ่าน และ

               ในที่สุดจิตนี้แหละมันจะไร้คุณภาพ คือ คุณภาพไม่ดี ก็ขี้วิตก ขี้กังวล สารพัดที่จะเกิดขึ้น นั่นแหละ

               เราก าลังสร้างบาปให้แก่ตัวเอง เพราะฉะนั้นจึงมาอยู่กับปัจจุบัน ทบอกว่าหายใจเข้าก็รู้ หายใจออก
                                                                            ี่

               ก็รู้ หายใจเข้าก็รู้ ทาได้แค่นี้ก็สุดยอดแล้ว
                     เพราะฉะนั้น เมื่อพระพุทธเจ้าไปทรงแสดงพระอภิธรรม ๗ คัมภีร์ ให้แก่พุทธมารดาที่สวรรค์

               ชั้นดาวดึงส์ นั้น ทรงตรัสเรื่องบาปเรื่องบุญนี้แหละ อะไรท าให้เกิดบาปอะไรทาให้เกิดบุญ ทีนี้เมื่อรู้

               บาปรู้บุญแล้วก็มาแยกขันธ์ ๕ ร่างกายของเรานี้ประกอบด้วยขันธ์ ๕ คือ รูปขันธ์ เวทนาขันธ์ สัญญา

                                                                                    ่
               ขันธ์ สังขารขันธ์ และวิญญาณขันธ์ และส่วนใดบ้างที่ไม่เปลี่ยนแปลงเลย ทานก็ย้อนกลับไปถึงอดีต
                                                                                               ่
               อนาคต และปัจจุบัน จะละเอียด หยาบ หรือประณีต อยู่ไกลอยู่ใกล้ ก็พิจารณาให้ดีว่ารางกายส่วน


                                                          ๓๗๘
   373   374   375   376   377   378   379   380   381   382   383