Page 62 - ธรรมะบรรยาย1525
P. 62
สวดรัตนปริตรไปด้วย ส่วนพระสงฆ์ ๕๐๐ รูปและพระพุทธเจ้าส่งกระแสจิตไป เพราะฉะนั้น
้
ทุพภิกขภัยจึงอันตรธานหายไปด้วยอ านาจของพุทธานุภาพ นอกจากนี้ยังมีเทวานุภาพ ทาวจตุ
้
โลกบาลทั้ง ๔ ก็มา ทาวสักกะเทวราชที่มีนัยน์ตาตั้ง ๑,๐๐๐ ตา ก็มาด้วย รวมผนึกก าลังกันอัน
ยิ่งใหญ่ พระพุทธเจ้าพระสงฆ์ ๕๐๐ รูป และเทวานุภาพ อานุภาพของเทวดา พวกภูติผีปีศาจย่อม
อยู่ไม่ได้
ี
ที่นี้เราทั้งหลาย ก็ต้องคิดดูหลวงพ่อเคยเปรียบเทยบว่า ไอ้หูทิพย์ ตาทิพย์ ก็เหมือนเฟซบุ๊กนี้
แหละ เหมือนโทรทัศน์ ทวี โทรศัพท์มือถือสมารทโฟนแบบนี้ คุยอยู่นี้หรือคุยอยู่ที่อเมริกามันก็ส่ง
ี
์
เสียงมาที่ประเทศไทยได้เห็นทั้งภาพ เห็นทั้งเสียง เห็นทั้งสี ท่านบอกว่าเหมือนกัน เพราะฉะนั้น
การทเราทั้งหลายได้สวดมนต์ เราได้อัญเชิญเทวดามาฟัง เมื่อเทวดามาฟังเขาย่อมอนุโมทนา พอ
ี่
อนุโมทนาแล้วก็ยอมรับอ านาจของรัตนปริตร ว่าสามารถขจัดปัดเป่าภัยพิบัติให้อันตรธานหายไปได้
่
้
เราทั้งหลายต้องคิดว่า เราเป็นส่วนหนึ่งในการรวมสรางบุญกุศลอันยิ่งใหญ่นี้ ให้คิดว่าเรามาร่วมกัน
สร้างมหากุศล สวดให้ชาวโลกให้เกิดความสงบสุข คนมีความทุกข์นะมันก็จะย่อมนั่งไม่เป็นสุข นอน
ุ
ไม่เป็นสุขทกที่ แต่ถ้าหากว่าเรามีน้ าเย็น ๆ ชโลมจิตของเขานี้ มันจะได้ความชุ่มฉ่ าขึ้นมา หลวงปู่มั่น
ื
ท่านก็พูดบ่อยวา ไม่ใช่พูดบ่อยหรอก ในหนังสือบอกว่าการสวดรัตนปริตรหรอการสวดมนต์นี้สวด
่
ออกเสียงพอฟังได้ มีอานุภาพแผ่ไปได้แสนจักรวาล ถ้าสวดมนต์เช้าเย็นธรรมดามีอานุภาพแผ่ไปได้
แสนโกฏิจักรวาล ถ้าสวดเต็มเสียงมีอานุภาพแผ่ไปได้ตลอดอนันตจักรวาล แม้สัตว์ที่อาศัยอยใน ๓
ู่
ภพและที่สุดอเวจีมหานรก ยังได้รับความสุขเมื่อแว่วเสียงพระพุทธมนต์ผ่านลงไปแม้ขณะหนี่งหรือ
ครู่ยังหาความสุขไม่ได้เลย
เพราะฉะนั้น เราสวดมนต์นี้ไม่ธรรมดา ๑,๐๐๐ กว่าคนนี้ย่อมเกิดอานุภาพอันยิ่งใหญ่ ฉะนั้น
อยากจะเชิญชวนทานทานเข้ามาสวดกันเยอะ ๆ พระสงฆ์วัดเทพก็พร้อมที่สวดมนต์ต่อไป ไม่ใช่จบ
่
่
แค่วันที่ ๙ พฤษภาคมอย่างเดียว เพราะว่าได้ตามเป้าหมายแล้ว ๑,๑๐๐ คนแล้วจะสวดต่อไป และ
ั
อีกกี่วันจะแจ้งให้ทราบอีกทีหนี่ง เพราะฉะนั้น ให้เข้าใจว่าเราสร้างมหากุศลอนยิ่งใหญ่ ขอให้เรา
สร้างต่อไป เพราะว่า “ปุญญานิ ปรโลกัสมิง ปติฏฐาโหนติ ปาณินังติ” อันนี้หลวงพ่อพูด บุญเท่านั้น
เป็นที่พึ่งของสรรพสัตว์ทั้งหลายทั้งในโลกนี้หรือโลกหน้า เพราะฉะนั้น คนเราไม่มีใครอยากจะล้ม
ตายหรอก ไม่มีใครอยากจะป่วยหรอก แต่เวลาป่วยนี้มันทุกข์มาก ญาติก็ทุกข์ สามีก็ทุกข์ ภรรยาก็
ทุกข์ ลูกก็ทุกข์ ใครก็ทุกข์ทั้งนั้นแหละ กังวลกลัวคนป่วยนั้นจะรักษาไม่หาย ถ้าหายก็ดีใจ ถ้าไม่หาย
ก็เศร้าใจ เพราะฉะนั้น เรามาช่วยกันสร้างมหากุศลอันยิ่งใหญ่ให้เป็นเหมือนน้ าทิพย์ชโลมใจให้คน
ุ
ได้รับความชุ่มฉ่ าเบิกบานใจบ้าง ก็จะเป็นบุญอันยิ่งใหญ่ สาธ สาธ สาธุ อนุโมทามิ
ุ
๖๒