Page 95 - หนังสือพุทธมนต์ พิมพ์ครั้งที่2
P. 95

พที่ธมนต์์           87
                                                                                   ุ


                                                  นธกันฑะคาถา
                                                     ิ
                                                       ิ

                                                                 ์
                                                              ั
                                                (การีฝ่ังขุมทรีพุยคือบุญไว้)

                                                    ิ
                                                                     ุ
                                                  นธิง  นิเธติ  ปัริโสุ
                                       บุคคล่ย่อมฝ่ังขุมทรีพุยท้�เก็บสืะสืมไว       ้
                                                                   ์
                                                               ั
                                คัมภัีเร  อุทะกันติเก  อัตเถ  กิจเจ  สุะมุปัปัันเน


                                            �
                                                                            �
                                                   ุ
                                                  �
                                       ในัท้ล่ึกท้สืด้ของนั�ำไว้ใชื่้ในักิจัท้จัำเป็็นั
                                              อัตถายัะ  เม  ภัะวิิสุสุะต     ิ

                                                ั
                                                    ์
                                         ขุมทรีพุยนั้�จัักเป็็นัป็รีะโยชื่นั์แก่เรีา
                                                                  ุ
                                              ราชะโต  วิา  ทรุตตัสุสุะ

                                                           ้
                                                         ้
                                     เพุื�อเป็ล่ื�องต์นัใหพุนัภิัยจัากพุรีะรีาชื่าบ้าง
                                                                 ั
                                               โจระโต  ปัีฬิิตสุสุะ  วิา

                                                            ้
                                                               ้
                                        เพุื�อเป็ล่ื�องต์นัใหพุนัภิัยจัากโจัรีบ้าง
                                             อิณััสุสุะ  วิา  ปัะโมกข้ายัะ


                                                           ้
                                                                              ิ
                                       เพุื�อเป็ล่ื�องต์นัใหพุนัภิัยจัากหนั้�สืนับ้าง
                                                             ้
                                              ทพุภัิกเข้  อาปัะทาสุุ  วิา
                                                ุ

                                                                               ั
                                      ในัครีาวทุกข์ยากบ้างในัครีาวคับขนับ้าง

                              เอตะทัตถายัะ  โลกสุสุะมิง  นธิ  นามะ  นธิยัยัะต                ิ
                                                                    ิ
                                                       ั
                                                                                    ิ
                                    ั
                            ขุมทรีพุยท้�เขาฝ่ังไว้ในัโล่กก็เพุื�อป็รีะโยชื่นัด้ังกล่่าวนั้�แล่
                                        ์
                                                                               ์
                                        ั
                                              ิ
                                   ตาวิสุสุุนห้ิโต  สุันโต  คัมภัีเร  อุทะกันติเก
                               ขุมทรีพุยท้�เขาฝ่ังไว้เป็็นัอย่างด้้ในัท้�ล่ึกท้สืด้ของนั�ำ
                                                                                �
                                       ั
                                                                                 ุ
                                           ์
                                                                                       ั
                                              ั
                                    ั
                                                                  ั
                                                                                  ุ
                            นะ  สุพุโพุ  สุพุพุะทาเยัวิะ  ตสุสุะ  ตัง  อปัะกปัปัะติ
                       ขุมทรีพุยนัันัทั�งหมด้ย่อมไมสืำเรีจัป็รีะโยชื่นั์แก่เขาในักาล่ทั�งป็วง
                                                        ่
                              ั
                                    �
                                  ์
                                                              ็
   90   91   92   93   94   95   96   97   98   99   100