Page 100 - หนังสือพุทธมนต์ พิมพ์ครั้งที่2
P. 100

92            พที่ธมนต์์
                              ุ







                                                              ั
                                            ติโรกุฑฑะกณัฑะคาถา

                                                   ุ
                                                                  ่
                                             (การีอทิศสื่วนับุญแด้ผู่้ล่่วงล่ับไป็)

                                  ติโรกุฑเฑสุุ  ติฏฐันติ  สุันธสุิงฆัาฏะเกสุุ  จะ
                                                                    ิ

                          ทะวิาระพุาห้าสุุ  ติฏฐันติ  อาคันตะวิานะ  สุะกัง  ฆัะรัง


                                                                    ื
                       เป็รีต์ทั�งหล่ายมาสืู่เรีือนัของต์นัย่อมยนัอยู่ภิายนัอกฝ่าเรีือนับ้าง

                                                                                           ู
                            ณ  ทางสื้�แพุรี่ง  ทางสืามแพุรี่ง  แล่ะใกล่้บานัป็รีะต์บ้าง

                                ปัะหุ้เต  อันนะปัานัมห้ิ  ข้ัชชะโภัชเช  อุปััฏฐิเต


                                                                                     ิ
                      เมื�อข้าวแล่ะนั�ำ  ของเค้�ยว  แล่ะของบรีิโภิคอันัญาต์ต์ั�งบชื่าไว้แล่้ว
                                                                                          ู
                                               นะ  เตสุัง  โกจิ  สุะระต      ิ


                                  ญาต์ิบางคนัของเป็รีต์เหล่่านัันัย่อมรีะล่ึกไม่ได้้
                                                                     �

                                              สุัตตานัง  กัมมะปััจจะยัา


                                                      ั
                                                                           ั
                                เพุรีาะกรีรีมของสืต์ว์ทั�งหล่ายเป็็นัป็จัจััยป็ด้บังไว     ้
                                                                                   ิ
                                                                                  ุ
                              เอวิัง  ทะทันติ  ญาตีนัง  เยั  โห้นติ  อะนกัมปัะกา

                                             ี
                               สุุจิง  ปัะณัตัง  กาเลนะ  กปัปัิยััง  ปัานะโภัชะนัง
                                                                 ั
                         ญาต์ิเหล่่าใด้ผู่้ม้จัต์อนัุเครีาะห์ญาต์ิเหล่่านัั�นัย่อมให้นั�ำควรีด้ื�ม
                                              ิ

                                                                         ิ
                          แล่ะโภิชื่นัะอนัสืะอาด้ป็รีะณ้ต์เพุื�อญาต์ทั�งหล่ายท้�ล่่วงล่ับไป็
                                          ั
                              อิทัง  โวิ  ญาตนัง  โห้ตุ  สุุข้ิตา  โห้นตุ  ญาตะโยั
                                                  ี

                           เต  จะ  ตัตถะ  สุมาคันตะวิา  ญาติเปัตา  สุะมาคะตา


                    ขอให้ทานันัจังถึึงแก่ญาต์ิทั�งหล่าย  ขอให้ญาต์ทั�งหล่ายจังเป็็นัสืุขเถึด้
                                                                                                     ิ
                                   ้�
                                                                            ิ
                                                                                          �
                                                  ิ
                                แล่ะขอให้ญาต์ทั�งหล่ายผู่้ล่ะโล่กนั้�ไป็แล่้วเหล่่านัันั
                                                      ั
                                     จังมาป็รีะชืุ่มกนัในัสืถึานัท้�ให้ทานันัันัเถึด้
                                                                                �
                                                                                     ิ
   95   96   97   98   99   100   101   102   103   104   105