Page 112 - ธรรมะบรรยาย2564
P. 112
เพราะฉะนั้น การสวดมนต์นี่มันจะทำให้กระแสจิตไปกระตุ้นสารเอ็นโดรฟินหลั่งออกมา เมื่อ
สารเอ็นโดรฟินหลั่งออกมา เลือดลมมันก็ดีทำให้เกิดความเอิบอิ่ม เกิดความ เบิกบานใจ นี่คือสาร
เอ็นโดรฟินมันหลั่งออกมา ทำไมถึงหลั่ง ก็เพราะว่าจิตของเรามันจดจ่ออยู่กับบทสวด มีความตั้งมั่น
และเชื่อมั่นในพระปริตรและเชื่อมั่นว่านี่เป็นคำสอนในพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าตรัสคำไหนเป็นคำ
นั้น เพราะว่าพระองค์ไม่ได้หวังรางวัลสินจ้างจากใคร ๆ มีแต่พระทัยเปี่ยมด้วยเมตตา ปรารถนาดี
ต่อชาวโลก ทำยังไงถึงจะให้ชาวโลกนี้ปราศจากทุกข์ ปราศจากโรค แล้วก็ไม่ต้องกลับมาเวียนว่าย
ตายเกิดอีก จึงได้ชี้ช่องทางให้แก่คนทั้งหลายได้รู้จักว่า การเดินจงกรมก็ดี การนั่งสมาธิก็ดี การสวด
สาธยายธรรมะก็ดี ล้วนแล้วแต่เป็นการทำให้จิตมีพลัง เมื่อจิตมีพลังหรือจิตนิ่ง มันก็จะเกิดพลังจิต
ุ
เมื่อเกิดพลังจิตมากเข้า ๆ มันก็จะเกิดกระแสจิต เพราะฉะนั้น เราสวดนี่ ครั้งสดท้าย บทสวด อย่าง
สวดในพลจักรรัตนสูตรนี่พระอาจารย์จะสวดบท “นัตถิเมสะระณัง อัญญัง พุทโธเมสะระณังวะรัง”
็
ตรงนี้อยากจะให้สวดเรว ๆ ถามว่าทำไม อันนี้เป็นคำแนะนำของเจ้าประคุณ สมเด็จพระญาณวชิโร
ิ
ดม หลวงพ่อวริยังค์ สิรินฺธโร ท่านกล่าวว่าเวลาเราสวดมาเอื่อย ๆ เรื่อย ๆ นี่ มันก็ได้พลัง แต่ว่ามัน
ไม่รวมสุดยอด ก่อนจะจบนี่เราต้องรวมพลังกันเต็มที่ใส่พลังกันเต็มที่ มันถึงจะเกิดพลัง เรียกว่า “ยู
นิตี้” (Unity) ความสามัคคีมันเกิดขึ้น นั่นก็คือพลังจิตที่ได้รับอย่างเต็มที่ ท่านวาไว้อย่างนี้ จึงต้อง
่
ตั้งใจทำ เมื่อเราตั้งใจทำอย่างนี้ ใจมันจดจ่ออย่างนี้ มันก็กลั่นกรองอารมณ์ที่มันฟุ้งซ่านต่าง ๆ ให้มัน
์
์
เหลืออารมณ์เดียวเรียกว่า “เอกัคคตารมณ” คือ อารมณเป็นหนึ่ง เมื่อเป็นเชนนี้มันก็เกิดพลังจิต
่
พลังจิตก็เกิดกระแสจิตกระจายไปทั่วโลก ทั่วจักรวาล เป็นพลังแห่งความปรารถนาดี อยากจะให้
เกิดสันติภาพสันติสุขแก่ชาวโลก
เพราะฉะนั้น การสวดบท “นัตถิเมสะระณังอัญญัง พุทโธเมสะระณังวะรัง” อันนี้จะสวดเร็ว
หน่อย เป็นคำแนะนำของเจ้าประคุณ สมเด็จพระญาณวชิโรดม หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโร ท่านจะพา
สวดอย่างนี้แต่ตอนเริ่มต้นนั้นก็จะสวดมาเรื่อย ๆ แต่พอจะจบ ท่านจะบอกเร่ง ๆ เร่งเข้า เป็นการ
รวมพลังนี้ พอเร่งนี่มันเกิดการตั้งใจดับเบิ้ล ความตั้งใจของเรามีอยู่แล้ว แต่ว่าสุดท้ายมันจะดับเบิ้ล
อีก มันจะมีความตั้งใจแน่วแน่หรือว่าฮึกเหิม เพื่อให้เกิดพลังอันยิ่งใหญ่ ทุกคนรวมพลัง เอ้า ใกล้แล้ว
ใกล้จะถึงเส้นชัยแล้วเร่ง ๆ ก็เหมือนนักกีฬาที่จะเข้าสู่เส้นชัยก็เร่งเต็มที่ ทำยังไงให้มันเข้าสู่เส้นชัย ก็
เร่งเต็มที่ เร่ง ๆ หูย พอไปถึง อ้าว หมดแรง แต่ว่าความปลื้มใจ ความเบิกบานใจ ความเอิบอิ่มใจ
เกิดขึ้นในขณะที่ถึงเส้นชัย แต่ถ้าหากว่าอ่อย ๆ ไปถึงเส้นชัย มันไม่เกิดความเบิกบานใจ ไม่เกิดความ
แช่มชื่นในหัวใจเลย ไปถึงก็อย่างนั้นหมดแรงเลย ท่านก็ว่าอย่างนั้น
๑๑๒
