Page 62 - ธรรมะบรรยาย2564

สวดรัตนปริตรไปด้วย ส่วนพระสงฆ์ ๕๐๐ รูปและพระพุทธเจ้าส่งกระแสจิตไป เพราะฉะนั้น

ทุพภิกขภัยจึงอันตรธานหายไปด้วยอำนาจของพุทธานุภาพ นอกจากนี้ยังมีเทวานุภาพ ท้าวจตุ

โลกบาลทั้ง ๔ ก็มา ท้าวสักกะเทวราชที่มีนัยน์ตาตั้ง ๑,๐๐๐ ตา ก็มาด้วย รวมผนึกกำลังกันอัน

ยิ่งใหญ่ พระพุทธเจ้าพระสงฆ์ ๕๐๐ รูป และเทวานุภาพ อานุภาพของเทวดา พวกภูติผีปีศาจย่อม

อยู่ไม่ได้

ที่นี้เราทั้งหลาย ก็ต้องคิดดูหลวงพ่อเคยเปรียบเทียบว่า ไอ้หูทิพย์ ตาทิพย์ ก็เหมือนเฟซบุ๊กนี้

แหละ เหมือนโทรทัศน์ ทีวี โทรศัพท์มือถือสมาร์ทโฟนแบบนี้ คุยอยู่นี้หรือคุยอยู่ที่อเมริกามันก็ส่ง

เสียงมาที่ประเทศไทยได้เห็นทั้งภาพ เห็นทั้งเสียง เห็นทั้งสี ท่านบอกว่าเหมือนกัน เพราะฉะนั้น

การที่เราทั้งหลายได้สวดมนต์ เราได้อัญเชิญเทวดามาฟัง เมื่อเทวดามาฟังเขาย่อมอนุโมทนา พอ

อนุโมทนาแล้วก็ยอมรับอำนาจของรัตนปริตร ว่าสามารถขจัดปัดเป่าภัยพิบัติให้อันตรธานหายไปได้

้
่
เราทั้งหลายต้องคิดว่า เราเป็นส่วนหนึ่งในการรวมสรางบุญกุศลอันยิ่งใหญ่นี้ ให้คิดว่าเรามาร่วมกัน
สร้างมหากุศล สวดให้ชาวโลกให้เกิดความสงบสุข คนมีความทุกข์นะมันก็จะย่อมนั่งไม่เป็นสุข นอน

ไม่เป็นสุขทุกที่ แต่ถ้าหากว่าเรามีน้ำเย็น ๆ ชโลมจิตของเขานี้ มันจะได้ความชุ่มฉ่ำขึ้นมา หลวงปู่มั่น

ื
ท่านก็พูดบ่อยว่า ไม่ใช่พูดบ่อยหรอก ในหนังสือบอกว่าการสวดรัตนปริตรหรอการสวดมนต์นี้สวด
ออกเสียงพอฟังได้ มีอานุภาพแผ่ไปได้แสนจักรวาล ถ้าสวดมนต์เช้าเย็นธรรมดามีอานุภาพแผ่ไปได้

แสนโกฏิจักรวาล ถ้าสวดเต็มเสียงมีอานุภาพแผ่ไปได้ตลอดอนันตจักรวาล แม้สัตว์ที่อาศัยอยู่ใน ๓

ภพและที่สุดอเวจีมหานรก ยังได้รับความสุขเมื่อแว่วเสียงพระพุทธมนต์ผ่านลงไปแม้ขณะหนี่งหรือ

ครู่ยังหาความสุขไม่ได้เลย

เพราะฉะนั้น เราสวดมนต์นี้ไม่ธรรมดา ๑,๐๐๐ กว่าคนนี้ย่อมเกิดอานุภาพอันยิ่งใหญ่ ฉะนั้น

อยากจะเชิญชวนท่านท่านเข้ามาสวดกันเยอะ ๆ พระสงฆ์วัดเทพก็พร้อมที่สวดมนต์ต่อไป ไม่ใช่จบ

แค่วันที่ ๙ พฤษภาคมอย่างเดียว เพราะว่าได้ตามเป้าหมายแล้ว ๑,๑๐๐ คนแล้วจะสวดต่อไป และ

อีกกี่วันจะแจ้งให้ทราบอีกทีหนี่ง เพราะฉะนั้น ให้เข้าใจว่าเราสร้างมหากุศลอนยิ่งใหญ่ ขอให้เรา
ั
สร้างต่อไป เพราะว่า “ปุญญานิ ปรโลกัสมิง ปติฏฐาโหนติ ปาณินังติ” อันนี้หลวงพ่อพูด บุญเท่านั้น

เป็นที่พึ่งของสรรพสัตว์ทั้งหลายทั้งในโลกนี้หรือโลกหน้า เพราะฉะนั้น คนเราไม่มีใครอยากจะล้ม

ตายหรอก ไม่มีใครอยากจะป่วยหรอก แต่เวลาป่วยนี้มันทุกข์มาก ญาติก็ทุกข์ สามีก็ทุกข์ ภรรยาก็

ทุกข์ ลูกก็ทุกข์ ใครก็ทุกข์ทั้งนั้นแหละ กังวลกลัวคนป่วยนั้นจะรักษาไม่หาย ถ้าหายก็ดีใจ ถ้าไม่หาย

ก็เศร้าใจ เพราะฉะนั้น เรามาช่วยกันสร้างมหากุศลอันยิ่งใหญ่ให้เป็นเหมือนน้ำทิพย์ชโลมใจให้คน

ุ
ุ
ได้รับความชุ่มฉ่ำเบิกบานใจบ้าง ก็จะเป็นบุญอันยิ่งใหญ่ สาธ สาธ สาธุ อนุโมทามิ

๖๒