Page 118 - รวมเล่ม
P. 118

106                                                 หลวงพ่อสอนธรรม


                          “สร้อยคอตกหล่นหาย”






                                                                       ื
                 ดิฉัน (นางสาวสมพิศ สิงห์สัตย์ (ช่อเล่นว่า เหน่ง) ขอเล่าเร่อง
                                                ื
             ี
                                             ี
                                         ื
                                  ึ
           ท่ได้ประสบกับตนเอง ซ่งเป็นเร่องท่ประทับใจและอยู่ในความทรง
           จ�าโดยไม่รู้ลืมในความเมตตาและศรัทธาที่มีต่อองค์หลวงปู่
                   ิ
                                              ์
                                              ิ
                 เร่มจากเหตุการณ์ หลวงปู่สนธ อนาลโย มีกิจนิมนต์ต้องเดิน
                                                       ึ
                                      ี
                   ั
                                                       ้
                                                                ี
                                                                ่
           ทางไปจงหวัดอุบลราชธาน หลวงปู่ต้องไปขนเคร่องทสนามบิน
                                                            ื
           ดอนเมือง เวลาประมาณ ๐๖.๓๐ น. ซึ่งดิฉันและ รศ.ดร.จุไรรัตน์
           ดวงเดือน (แม่จุ) ได้นาอาหารเช้า กาแฟและขนมครก ไปถวาย
                                 �
           หลวงปู่ที่พักรับรองในสนามบินดอนเมือง ช่วงเวลาประมาณตีห้า
           กว่าๆ ในตอนนั้น ดิฉันและแม่จุ ได้น�ากาแฟถวายบรรจุในกระติก
                                   ั
           เก็บความร้อน ในขณะน้นหลวงปู่ได้เปิดฝากระติกเก็บความร้อน
                                                              ั
                                                            ิ
                                                ็
                                                                     ู
                                              ู
             ี
                              ี
           ทใส่กาแฟ ตกลงทพน และหลวงป่กได้มองหน้าดฉนและพดว่า
             ่
                                ื
                                ้
                              ่
                                               ึ
                          ึ
           “ทําของตก” ซ่งดิฉันและแม่จุหยิบข้นมาก็ได้แต่กราบขอขมา ต่อ
           มาก็ถวายขนมครก ซึ่งเป็นของโปรดของหลวงปู่ ท่านรับและก็ได้
           ท�าถุงขนมครกตกอีก หลวงปู่ก็มองหน้าดิฉันและพูดว่า “ทําของ
                                                                   ิ
                                                        ี
                        ั
                                                             ื
           หล่น” ซงดฉนและแม่จกได้แต่กราบขอขมาอกเหมอนเดม และ
                    ่
                                   ุ
                    ึ
                       ิ
                                    ็
                                                     ื
           ถวายหลวงปู่ใหม่ ดิฉันไม่รู้เลยว่าหลวงปู่จะส่อถึงอะไร ต่อมาหลวง
                                                                    ี
                                                                      �
           ปู่ได้ฉันเสร็จเตรียมพร้อมเดินทาง ดิฉันและแม่จุเก็บของท่นามา
           ถวายหลวงปู่เพื่อเดินกลับไปที่ลานจอดรถ ช่วงจังหวะนั้นดิฉันบ่น
           กับแม่จุว่า “แม่ลูกร้อน” ท่านเลยบอกถอดเส้อคลุมออกซ ดิฉัน
                                                        ื
                                                                    ิ
   113   114   115   116   117   118   119   120   121   122   123