Page 46 - 6b kitap

böyle maceralara nasıl düştük, geleceğimiz gerçekten
böyle olumsuzluklarla dolu mu olacak diye iç geçirdim.
Aslında bazı açılardan çok da kötü değildi gelecek,
olumlu yönlerinden bakarsak konuşan ve yürüyen
cihazlar vardı, insanların gelecekte işleri epey
kolaylaşacaktı. Ancak“insanlık” artık yoktu, kimse
kimseye tahammül edemiyor; insanlar birbirlerine asla
iyi davranmıyorlardı.

Çok ilgimi çeken bir durum daha vardı:
Kalıplaşmış diye bildiğimiz atasözlerimiz bile değişmişti
artık. Komşu alma telefon al, tablet tabletten üstündür,
bugünün online eğitimini yarına bırakma… gibi yeni yeni
atasözleri türemişti. Bunları gördüğüm aslında iyi
olmuştu. Geçmişe, yani kendi zamanımıza
döndüğümüzde insanların sevgi ve saygıyı asla
vazgeçmeyecekleri bir temel değer olarak öğrenmelerini
sağlayacaktım. Bunu nasıl yapacağımı bilmiyordum ama
yine de buna bir çözüm bulacaktım çünkü insanların bu
durumu beni çok üzmüştü.

Bunları düşünürken aktara varmıştık, gerekli
malzemeleri alıp kafeye hızlıca döndük. Artık her şey
hazırdı, tek yapmamız gereken eve dönüş için büyüyü
denemekti.

~ 43 ~