Page 47 - 6b kitap

EVE DÖNÜŞ

Büyüyü hazırlarken sıra son malzemeye gelmişti.
Son malzemeyi eklemeden önce herkesle vedalaştık. Son
malzemeyi koyduğumuzda ise kendimizi üniversitemizin
önünde bulduk. Aynı şekilde yine üniformalarımız
üzerimizdeydi ve vakit hâlâ sabahtı. Çok yorulmuştuk.
Bu yüzden de eve hemen gidip uyumak istiyorduk. Fakat
eve tam gidecekken nöbetçi öğretmen seslendi,
sınıflarımıza gitmemizi söyledi. Bizimde öğretmenimizin
sözünden çıkmak gibi bir niyetimiz yoktu. Bu yüzden
merdivenlerden çıktık.“Burada günler ne kadar hızlı
geçiyor!” dedim. Kang Mi-Rae hemen atladı:“Evet, bu
merdivenleri çıkmayı bile çok özlemişim.” dedi.

Döndüğümüz gün, hiç bitmeyecek sanmıştık.
Saatler çok yavaş ilerlemişti. Sonunda evimize
gittiğimizde ise çok mutluyduk fakat okula
gelemediğimiz günlerde verilen ödevlerimiz çok
fazlaydı. Ben ise şu an bunları düşünemeyecek kadar
yorgundum, hemen yattım.

Uyandığımızda güzel bir kahvaltı yaptık,
üstümüzü değiştirdik ve okula gittik. Giderken yolda
gördüğümüz tüm insanlara güler yüzle
“Günaydın!”diyorduk. Çünkü insanlar mutlu olursa
kötülük ortadan kaybolur, kötülük ortadan kaybolunca da
geleceğimiz her geçen gün düzelmiş olurdu. Okula
geldiğimizde de aynı şekilde etrafımızdaki herkese içten
bir gülümsemeyle “Günaydın!” dedik.

~ 44 ~