Page 37 - 6a kitap

—Hepimiz senin gelecekten geldiğini biliyoruz.
Seni buraya çağıran bendim Kaji.O mektuptaki el yazısı
benimdi.O adamlar senin peşindeler.Kutuyu tamir
etmeye çalışıyoruz ama bu adamların peşimizi bırakması
lazım.Bize yardım et Kaji! Bizi kurtar!

Manjiro söylediklerinden sonra bir anda gözden

kayboldu. Manjiro’nun söylediği şeyler Kaji’nin

kafasında yankılanıyordu.Ne yapacağını bilmeden hızlı

adımlarla ormana doğru ilerledi.

Kaji ilerlerken karanlık yolun kenarında bir

aydınlık belirdi. Bu aydınlık parlak bir patika yola

vuruyordu. Oraya yöneldi. Ağustos böceklerinin seslerini

duyuyordu. İçindeki huzursuzluk bir anda

geçivermişti.Derin bir nefes aldı.İşte kutu oradaydı!

Kutuyu eline aldığı gibi açtı. Evindeydi. Her şey normale

dönmüştü. Aynaya baktı. Görüntüsü eskisi gibiydi.

Gülümsedi. Kaji sıradan bir gün sıradan bir kutunun

~ 34 ~