Page 17 - Satı Erdoğan Şiir Kitabı

Yüreğime Ektiğim Umutlarım Yüreğime Ektiğim Umutlarım

Çocukluk Arkadaşım
Babam

Çocukluk Arkadaşım
Babam saçına ak düşmüş,
Sen ne zaman büyüdün?
Omuzlarında yılların yarasını
Birlikte düşe kalka büyüdüğüm,
Taşıyan babam.
on dokuz yaşında ki çocukluk arkadaşım.
Nerede kara kaşın kara saçın,
Geceleri uyku arasında,
Nerede taşı sıkınca suyunu çıkarışın,
Heyecanlı, yorgun bekleyişlerim,
Canım babam az mı çektin sen!
Sabah gözlerimi gözlerinde açtığım,
Gün geldi gece yarısı geldin toz içinde,
Öğretmenlik görevini seve seve yaptığım,
Gün geldi iş bulamadın,
İlkokul yoldaşım.
Boynu bükük geldin evine,
İlk türkümü yanık yanık söylediğim,
Beş çocuk bir kadın,
Kaybetmekten korktuğum,
Birde ana baba senin eline bakıyordu yana
çocukluk oyuncağım.
yana,
Sen ne zaman büyüdün?
Atıyordun her işin önüne kendini,
On dokuz yaşında ki çocukluk arkadaşım.
Düşünmüyordun seni
Güldüğünde güldüğüm,
Taşımayacak bedenini,
Ağladığında sızlandığım,
Ne oldu babam şimdi iyimi oldu?
Yaralarını sevgiyle sardığım,
Bedenin seni taşımıyor,
Cahil zamanımın mavi rengi,
Saçın kaşın geçmiş yıllara şahitlik ediyor,
Sevdanın en temiz hali,
Nerede diyor yavruların
Affetmenin gerçek adresi,
Kim kaldı yanında?
İlk göz ağrım yürek sızım,
Derdini dinleyen var mı sağın da solun da?
Sen ne zaman büyüdün?
Omuzların yarası geçmeden yıllar geçti ba-
On dokuz yaşındaki çocukluk arkadaşım.
bam.
Ay yüzlü güzel kuzum...
Gün görmeden ömür geçti babam.

16 17