Page 22 - Satı Erdoğan Şiir Kitabı

Yüreğime Ektiğim Umutlarım Yüreğime Ektiğim Umutlarım

Ben Bir Çok Kez Öldüm

Sen hiç öldün mü?
Ben birçok kez öldüm
Bir nefeslik yaşadım sanki
Baharın çiçekler açan koynunda
Sabahı zor ettiğim bir odada
Ben birçok kez öldüm
Sen hiç öldün mü?
Aslında susmak en güzeliydi sözlerin
Ben konuştuğumda öldüm
Yalnızlığın darağacında
Yazın en sıcağında
Bir deniz kıyısında
Ben birçok kez öldüm
Sen hiç öldün mü?
Yolların uzunluğunda
Kaybolurken kudret
Gönül kafesini
Sıkarken hasret
Sızlanırken geçmişin izleri
Ben birçok kez öldüm
Sen hiç öldün mü?
Arkasını dönüp giden “Maviye kızma!
Zamanı zamana düşman eden
Mavi sen olduğun için
Karabasan belasını yär ettiğin
özgürdü benim yüreğimin ülkesinde,
Gecelerin karasında
Ben birçok kez öldüm Karışık bütün duvarların rengi,
Sen hiç öldün mü? Ne siyahı belli ne beyazı,
Sabahın gelmeyen umudunda
Karışık bütün kelimelerin yazgısı,
Gecenin bitmeyen
Ne sonu belli ne başı.”
Üçünde, dördünde, beşinde
Ben birçok kez öldüm
Öldüresiye vurduğunda yüreğimi
Celladım
Ben birçok kez öldüm.
20 21