Page 24 - Satı Erdoğan Şiir Kitabı
P. 24
Yüreğime Ektiğim Umutlarım Yüreğime Ektiğim Umutlarım
Mesela Diyorum
Bir gün bir delilik yapsam, İlk Kez
Bıraksam bütün esiri olduğum işi gücü, kaygıyı.
Kapıyı çeksem hepsinin üstüne vursam kilidi, İlk kez hasret kokuyor tenin,
Kim bilecek ki nerde ne iş var nerde kaygı? Gözlerin bensiz bakıyor gökyüzüne,
Taksam gülümsemeyi gözlerime, İlk kez bu kadar uzaklarda kaldı yüreğim,
Bavulumu bile toplamadan, Geçtiğin dağları ovaları kıskanıyorum ilk kez,
Salaş bıraksam üstümü başımı, Köşelerde kalmış bir benzin istasyonu,
Ayaklarımın değil yüreğimin sürüklediği Ya da bir lokantada ilk kez seni hayal ediyorum.
Sandala binsem. Karanlıkta kalmış mum ışığı gibi
Küfrün bini bin para olsa dilimde, Uzaktan yanan sokaklara,
Saysam gelmişin geçmişin, Bacasından neyin tüttüğü belli olmayan,
Bütün hileli yüzlerine, Köy evlerine yazıyor yüreğim ilk kez.
Uykularımı bölen şeytani gözlere. Güçsüz hissediyor uzaklara dalınca bedenim kendini ,
Mesela diyorum… Kolum kanadım düştü,
Bir balıkçı barınağında ya da kıyıya vurmuş Sol yanımda hasretin ağası oturdu ilk kez.
Bir kulübeye meydan okuyup Sevgili;
Vursam şişenin dibine dibine. Tenin hasret kokuyor bu şehirde ilk kez.
Sigaranın dumanını derman etsem derdime,
Yine salaş bıraksam aynada gördüğüm beni,
Gülerken ağlasa,
Ağlarken gülse kendine.
Mesela diyorum…
Kaybolsam,
Bilinmedik bir şehrin,
Adresi kaybolmuş bir evinde kaybetsem
Nefesimi kesen karayı,
Küfretsem gece boyu,
Kaygıya,
Hasrete,
Hileli yüzlere,
Zamanın koşar adım sinsi sinsi gidişine
Küfretsem,
Sigara dumanından boğulmuş
Nefesimle,
Mesela diyorum…
22 23