Page 31 - Satı Erdoğan Şiir Kitabı

Yüreğime Ektiğim Umutlarım Yüreğime Ektiğim Umutlarım

Anne

Şöyle bir gelsen de,
Tek yürek olsak seninle…
Şöyle bağırsak birlikte dertlere,
Ağlasam doyasıya dizinde.
Eski masallardan anlatsan bana,
Çocukluğumda anlatamadığın
Masalları şimdi dinlesem seninle. Bizim Neyimize
Ben gülsem gözlerinin içine,

Şöyle bir gelsen diyorum anne.
Yalnızlığın sıtma tutan nöbetinde,
Haykıra haykıra anlatsam
Yine bedenimi esir aldı ayaklarımın ağrısı,
Hasretin tarifini sana.
Kaldırım taşları bile ağır geliyor adımlarıma,
Yalnızlığın dibine vurup,
Avuç içlerim nasırdan duvar yapmış kendine,
Gecelerin uzunluğunu,
Öyle hanımlık falan bizim neyimize!
Korkunun keskin bakışını anlatsam.
Şımarmak şımartılmak istesek de.
Arada bir seni sana anlatsam.
Alışmadık bir gecenin üstüne
Konuşmadığım, özlediğim
Beyaz yorgan örtmek bizim neyimize,
Seni anlatsam yüreğine.
Kalmadı bize anadan babadan,
Anlatsam;
Ev, araba, bağ, bahçe…
Derin kuytularda kalan
Yan gelip yatmak bizim neyimize.
Yaramaz kız çocuğunu.
Dağ başında çobanda oluruz,
Hiç susmadan konuşsam sana,
Bir lokantada bulaşıkçıda,
Hiç nefes almadan,
Hazıra konmak bizim neyimize.
Seni seviyorum desem sana.
Ayaklarımız bizi taşımasa da,
Ne bileyim…
Avuçlarımız nasırdan dolsa da,
Şöyle bir gelsen diyorum anne,
Bedenimiz yorgunluktan çırpınsa da,
Çayın demini birlikte yudumlasak,
Hak olmayanı yemek bizim neyimize.
Kuşların selamını birlikte alsak üstümüze,
Soframa alın terimi yar edip,
Şöyle bir gelsen de,
Başımı yastığa rahat koymak,
Biz tek yürek olsak seninle anne.
Huzuru kendinde arayıp bulmak varken,
Kuluna muhtaç olmak bizim neyimize.
30 31