Page 32 - Satı Erdoğan Şiir Kitabı
P. 32

Yüreğime Ektiğim Umutlarım                             Yüreğime Ektiğim Umutlarım



 Anne


 Şöyle bir gelsen de,
 Tek yürek olsak seninle…
 Şöyle bağırsak birlikte dertlere,
 Ağlasam doyasıya dizinde.
 Eski masallardan anlatsan bana,
 Çocukluğumda anlatamadığın
 Masalları şimdi dinlesem seninle.  Bizim Neyimize
 Ben gülsem gözlerinin içine,

 Şöyle bir gelsen diyorum anne.
         Yalnızlığın sıtma tutan nöbetinde,
 Haykıra haykıra anlatsam
         Yine bedenimi esir aldı ayaklarımın ağrısı,
 Hasretin tarifini sana.
         Kaldırım taşları bile ağır geliyor adımlarıma,
 Yalnızlığın dibine vurup,
         Avuç içlerim nasırdan duvar yapmış kendine,
 Gecelerin uzunluğunu,
         Öyle hanımlık falan bizim neyimize!
 Korkunun keskin bakışını anlatsam.
         Şımarmak şımartılmak istesek de.
 Arada bir seni sana anlatsam.
         Alışmadık bir gecenin üstüne
 Konuşmadığım, özlediğim
         Beyaz yorgan örtmek bizim neyimize,
 Seni anlatsam yüreğine.
         Kalmadı bize anadan babadan,
 Anlatsam;
         Ev, araba, bağ, bahçe…
 Derin kuytularda kalan
         Yan gelip yatmak bizim neyimize.
 Yaramaz kız çocuğunu.
         Dağ başında çobanda oluruz,
 Hiç susmadan konuşsam sana,
         Bir lokantada bulaşıkçıda,
 Hiç nefes almadan,
         Hazıra konmak bizim neyimize.
 Seni seviyorum desem sana.
         Ayaklarımız bizi taşımasa da,
 Ne bileyim…
         Avuçlarımız nasırdan dolsa da,
 Şöyle bir gelsen diyorum anne,
         Bedenimiz yorgunluktan çırpınsa da,
 Çayın demini birlikte yudumlasak,
         Hak olmayanı yemek bizim neyimize.
 Kuşların selamını birlikte alsak üstümüze,
         Soframa alın terimi yar edip,
 Şöyle bir gelsen de,
         Başımı yastığa rahat koymak,
 Biz tek yürek olsak seninle anne.
         Huzuru kendinde arayıp bulmak varken,
         Kuluna muhtaç olmak bizim neyimize.
 30                                  31
   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37