Page 3 - Trang
P. 3
ั
ั
ั
ประวติจังหวดตรง
่
ื
่
็
จังหวัดตรัง เปนจังหวัดหัวเมองชายทะเลฝงตะวันตก ซึงตั้งขึ้น
ั
ใหม่ในสมัยรัตนโกสินทร์ จึงไม่มประวัติในสมัยโบราณกอนหน้านั้น และ
่
ี
เข้าใจว่าในแผ่นดินพระบรมไตรโลกนารถครั้นกรงศรีอยุธยานั้น เมองตรัง
ื
ุ
ี
ื
ี
ยังไม่ม เพราะพระธรรมนูญกล่าวถึงหัวเมองฝายใต้มเพยง
ี
่
นครศรีธรรมราช พัทลุง ไชยา เพชรบุรี กุย ปราณ ครองวาฬ บางสะพาน
่
ี
่
่
ื
่
ตะกัวทุง ตะกัวปา ตะนาวศ ทะวาย มะริด และสามโคก ดังนั้นเมองตรัง
ี
็
ื
แต่เดิมมา น่าจะเปนเพยงทางผ่านไปยังเมองนครศรีธรรมราช และเมอง
ื
่
ื
ื
่
ิ
ิ
พัทลุงเท่านั้น ต่อมาเมอผู้คนตั้งถนฐานบ้านเรือนมากขึ้นจึงเกดเมองใน
ตอนหลัง
็
ิ
ี
ั
่
ิ
เท่าทพบหลักฐานความเปนมาของจังหวัดตรง เร่มแรกได้จากศลา
่
ี
ึ
ื
ึ
ี
จารกทวัดเสมาเมอง จังหวัดนครศรธรรมราช ซงได้จารกโดยพระเจ้า
่
ึ
่
ี
ึ่
ื
ุ
จันทรภาณ หรอพระเจ้าศรธรรมาโศกราชท ๕ ในปี พ.ศ. ๑๗๗๓ ซงเป็น
ี
่
ี
ื
ึ
ี
ิ
สมัยทเมองนครศรธรรมราชเจรญร่งเรองมาก ได้จารกว่าอาณาจักร
ุ
ื
นครศรธรรมราชมหัวเมองรายล้อมอยู่ถง ๑๒ หัวเมือง ได้กําหนดใช้รป
ู
ี
ี
ื
ึ
็
ื
ี
ี
สัตว์ตามปนักษัตรเปนตราประจําเมอง เรยกว่าการปกครองแบบ ๑๒
นักษัตร โดยเมองตรงใช้ตราม้า (ปีมะเมย) เปนตราประจําเมอง
ั
ื
็
ี
ื
แสดงว่าในป พ.ศ.๑๗๗๓ มเมองตรังแล้วแต่ไม่ทราบว่าตั้งเมองอยูทใด
่
ื
ื
ี
่
ี
ี
ในพงศาวดารเมองพัทลุงกล่าว ว่าเมอป พ.ศ.๑๔๙๓ พระยากุมารกับ
่
ื
ี
ื
ื
ื
่
ี
นางเลอดขาวไปลังกา ทั้งขาไปและขามาได้แวะทเมองตรัง เพราะเป็น
ื
ู
เมองท่า นางเลอดขาวยังได้สร้างพระพุทธรปและวัดพระพุทธสิหิงค์ไว้ท ี ่
ื
ื
เมองตรัง
