Page 75 - MPFS Diwali E-Magazine 2022
P. 75

े
                                                        े
            कारर  पाटषीला  मज्जा  मस्ती,  बटाट्ाि वेफस्ग, ककिा  मैिानावर िारं  यात काही मान-अपमान नव्ताि.
                             ं
                               ॅ
                                   े
                                               ं
            तुकडा आणर छोटस िाकलट हाि परमानि.अगिीि फार         पर आता काहीसं चित् बिललं आहे.िसं मी म्टलं
                  े
            म्रि five star आणर छोटासा व्वनला आइसरिीमिा  तसं प्रतेकािी बालपराच्ा सुखािी व्याख्ा वेगळी. िो
                                            ॅ
                                                                                                ं
                                                                                     ं
                                                      ं
                                                                                                          ं
            कप(आणर  आइसरिीम  खाताना  ता  कपावरि  पेपरि  काळ मी सांमगतला ते माझ बालपर होत.आता अस वाटत           ं
                                              े
                               ं
            झाकर काढन ते आनिाने िाटन मग फकायि ) (शास्त्  की ते बालपर  आता हरवलल आहे. कधी  कधी  मला
                                       ू
                                                    ं
                       ू
                                                                                          ं
                                                                                        े
                                                                                 ं
            असत ते ) मग आइसरिीम वर ताव मारायिा.                अस वाटत माझी मुल दक ं वा आििी वपढी बालपराबद्दल
                                                                        ं
                                                                  ं
                 ं
                                           े
                                               े
                  ं
                                                                                                      े
                               े
                                                     े
                  बर रवववार म्रि काय,अगिी यरार पाहुर हमखास.  मलहायला बसली तर काय मलहीतील; कारर ि मी िगले,
                                                        े
            कारर तेव्ा कोरीही पाहुरा फोन करुन कळवून यत नसे  अनुभवले  ते  तांच्ा  वाट्ाला आलिं  नाही  दक ं बहुना
            काका-काकी,मामा-मामी, मावशया,आता दक ं वा कोरीही  येरार पर नाही.
                         े
            रवववार  म्रि कोरीतरी  यरार हे गृदहति असायिि       Computer,Tablets, Ipad, mobile या पुढे
                                     े
            आणर  तांच्ासाठी  कला  िारारा स्वयपाक  म्रि  काही िग असेल का? की गुगल आिीिी मित घ्ावी
                                                             े
                                                 ं
                                े
                                                          े
            मेिवानी.पर तरीही कधीही कटाळा दक ं वा का आल हे  लागेल? कुरास ठाऊक?
                                       ं
                               ं
                                                             ं
            आता न कळवता अस कधीि कोराच्ा बोलण्ात आल    बहुिा  तांच्ा बालपरीच्ा कथा,व्यथा,अनुभव  असं
                                                             ं
            नाही.तात  आमच्ा लहानांिी मज्जा..सगळी भावड  काही वेगळं वािायला ममळेल...ज्यािे तािे आगळे वेगळे
                                                           ं
                                        ं
                ू
            ममळन गप्पा खेळ ताति भांडर सुधिा होती. तात पर  अनुभव.
            एक वेगळा आनि होता.                                         काहीही असो पर आपर आपल आिच्ा वपढीि        े
                          ं
                                                                                                 े
                   मैिानी खेळ म्रि आगळी वेगळी पव्गरी…. अनुभव घेऊन ह्रियाच्ा एका कोन्ात एक लहान मूल
                                     े
            हो पव्गरीि  म्रावी  लागेल.  सहाच्ा  सुमारास सगळ  लपवून  ठेवावं  िरकरुन  ते  मूल  ह्रियातून  डोकावून
                                                             े
                                                                               े
                                                                                 े
            िमल की मग लगडी घालन  पकडर,साखळीिोर,डबा  आपलया बालपरािी आठवर करत राहील आणर आपर
                                              े
                 े
                                     ू
                            ं
            एैसपैस,पकडापकडी,  ववटीिांड, काठीने काठी उडवरे. म्रत राहू...
                                       ू
            अगिीि बसून  खेळायि  म्टल तर सागरगोट,आईच्ा
                                 ं
                                                     े
                                        ं
                         े
            ताईच्ा फटललया बांगड्ांच्ा कािा  िमवून  छोट्ा  “ बालपरीिा काळ सुखािा ”
                      ु
            ररंगरात कािा घालन  अलगि  हाताने  िुसरी काि न
                              ू
                                           ं
            हलवता काि काढरे हा पर एक सयमािा खेळि होता
            बरं….
                  आणर हो अभ्ास  पर  वततकाि असायिा.
            सव्वासातला  खेळन  घरी आलयावर  हातपाय धुवून                      दहा श�दाची गो�
                            ू
                                                                                         ं
                                                ं
            सध्याकाळिी दिवेलागर झाली की शुभकरोती,रामरक्ा
              ं
                                                                                               -

                                े
            म्रून  तालासुरात पाढ म्रायला सुरूवात.िगडी पाटीवर


            मलदहलली बाराखडी, उिळरी आणर मग ती पुसली िाऊ                                             
  ,
                  े


                                                                           
 	                    .
               े
                             ु
                              ू
                                                           ू
            नय यािी धडपड.िकन पुसली गेलीि तर पेस्तन्सल काढन
                             ू
            लगेि िुरुस्ती िाल; कारर तेव्ा बाई आणर गुरूिींनी
            “वाह”,”छान”,”सिर” ही वाक् म्रर म्रि पाठीवर
                                                      े
                             ु
                            ं
                                               ं
            हुशारीिी थाप असायिी.
             तेव्ा णशक्कांिा मार असो दक ं वा मैमत्रींिा छोटी छोटी
            भांडर- मारामारी असो तरी सगळ ववसरून परत शाळत,
                                                          े
                                          ं
   70   71   72   73   74   75   76   77   78   79   80