Page 147 - THAMMASAT PRINTING HOUSE

ดําเนินไปของจักรวาลสมมติ Rainverse จะอาศัยภาวะการสูญเสียการไดยิน ในยามฝนตกของตัวละครที่เปนคูแหงโชคชะตากันและกันมาเปนปจจัยที่ สําคัญในการสะทอนใหเห็นถึงแนวคิดหลักของนวนิยายอยาง ‘ภาพความ โดดเด่ียว’ ของผูคน ผูเปนเพียงมนุษยคนหน่ึงในสังคมเมืองท่ีกวางใหญก็ตาม แตก็ปฏิเสธไมไดเลยวานวนิยายที่มีประเภทของเนื้อหาเชนนี้ไดนําเสนอให ผูอานเห็นถึงแงมุมของเรื่องราวความเหงายุคใหมที่เกิดขึ้นกับมนุษยที่ ดํารงชีวิตอยูในสังคมรูปแบบสมัยใหมไดอยางชัดเจนในมุมมองที่ลึกซ้ึง เหลือเกิน
ดวยความไมตัั้้งใจ มนุุษยจึึงถููกทอดทิิ้้งใหตองเผชิิญกัับความโดดเดีี่่ยวเพีียง ลําพััง
ความเจริญกาวหนาของสังคมในยุคโลกาภิวัตนที่ใคร ๆ ตางก็บอก กันวา มันชางดีเสียจริงท่ีคนอยางเรา ๆ ไดเติบโตมาทามกลางความกาวหนา ที่นําพาใหผูคนทั่วโลกตางเชื่อมโยงถึงกันและกันได แตคําที่ใคร ๆ เขาวากัน นั้นมันจริงหรือ ทุกวันนี้มนุษยทุกคนใกลชิดกันมากขึ้นจริงหรือไม ความ เจริญกาวหนาของเทคโนโลยีไดถักทอความสัมพันธระหวางผูคนใหแนนแฟน ขึ้นจริงใชไหม มนุษยทุกคนตางรับรูความจริงนี้ดี หากเปนดังเชนที่เขาวา เหตุใดความเปลี่ยวเหงาถึงปกคลุมจิตใจของผูคนใหเห่ียวเฉาไดเชนนี้เลา ทําไมการดํารงอยูในสังคมเมืองที่เบียดเสียดไปดวยผูคนถึงกลับทําใหใครอีก มากมายรูสึกวาเหวไ ดถึงเพียงนี้ ความรูสึกโดดเดี่ยวเหมือนอยูตัวคนเดียวใน โลกกวางใบนี้คือสิ่งใดกัน นวนิยาย ‘Rain you ดังกวาสายฝน’ ที่ดําเนิน เรื่องราวภายใตจักรวาลสมมติ Rainverse จึงเปนหน่ึงในประเภทของเน้ือหา ในงานเขียนที่ไดทําหนาที่ในการนําเสนอใหเห็นถึงภาพความรูสึกของผูคนใน สังคมยุคปจจุบัน ไปพรอม ๆ กับการทําหนาที่เปนอีกเครื่องยืนยันหนึ่งที่วา การเปนมนุษยทามกลางความเจริญรอบตัวนั้นชางเปลาเปล่ียวและโดดเด่ียว
139