Page 200 - THAMMASAT PRINTING HOUSE

แรก ๆ มันมาเพียงเสนผมเบาบาง แตตอนนี้มันมีเสนผมที่หนา เต็มตัว... ฉันจับผมท่ีเบาบางของฉัน เสนผมทั้งหมดที่มันรวงจากความเครียด ความกดดันตาง ๆ ท่ีฉันเจอ ตอนนี้อยูบนตัวของ ‘มัน’ หมดแลว
วันนี้ฉันจะหลุดพนจากความทุกขทั้งปวง...ตอใหใครมองมาแลว เสียดายอนาคตท่ีสวยงามของฉัน ฉันไมเสียใจ... ฉันกับ ‘มัน’ คิดมาดีแลว
หากโลกนี้ไมมีฉัน ดวงอาทิตยและดวงจันทรก็ยังคงขึ้นและตกท่ี ทิศเดิม ทองฟายังคงมีเมฆ ลมยังคงพัด คล่ืนยังซัดเขาหาดทราย... เวลายังคง เดินตอไป
หากโลกน้ีไมมีฉัน กอนเนื้อกอนนี้ท่ียังหายใจ ตัวภาระ ตัวความผิด คนน้ีก็จะหายไป... ก็แคนั้น
การมีอยูของฉันจะไมมีอะไรเปลี่ยนแปลง แตการหายไปของฉัน อาจสรางความเปล่ียนแปลงใหกับโลกนี้ได
ฉันยิ้มใหมัน มันยิ้มใหฉัน... เรายิ้มใหโลก คราวนี้เปนรอยยิ้มท่ี เกิดจากความสุขอยางแทจริง
สลด เด็ก ม.6 ดิ่งจากอาคารเรียน ครอบครัวพบจดหมายลาตาย ทางบานและโรงเรียนเผย เปนเด็กเรียนดี กิจกรรมเกง สรางรางวัลใหกับ โรงเรียนมากมาย... และมี “รอยยิ้ม” อยูเสมอ
192