Page 18 - BAHC Digitaal Clubblad Nr4 2014/3

maar een voorbeeld zijn voor alle fokkers. Ze heeft laten zien hoe men moet fokken en ze is er ook
in geslaagd om haar ervaringen door te geven
en haar kennis als bestuurslid van de DWZRV be- schikbaar te stellen.
Van 1966 - 1970 had zij de functie van stamboek beheerder, van 1970 - 1978 werd ze fokverant- woordelijke bij de DWZRV.
Sinds 1982 leidde ze het gewest Noord-Rijn- land-Westfalen, de grootste van de vereniging, en bracht het in een rustig, gecontroleerde toestand. Tot 2004 bleef ze verantwoordelijke voor de fok in Noord-Rijnland-Westfalen, en lid van de fokcom- missie voor de Afghaanse windhond werd Erika Rödde van 1981 tot 2000 - 2003.
In 1978, werd ze keurmeester voor de Afghaanse windhond. Ze heeft het ook daarbij gelaten. Voor dit ras vocht ze haar hele leven, om het te promo- ten en te behouden. Uitnodigingen volgden om te keuren in de VS, Australië en Nieuw-Zeeland, evenals in het Verenigd Koninkrijk, Scandinavië, België en Nederland.
Kortstondig hernam zij (1991 - 1992) opnieuw de functie van fok verantwoordelijke DWZRV als “het echt noodzakelijk” was. In haar jaarverslag over de JVH van de DWZRV beschreef ze zichzelf als “Nood fokverantwoordelijke”. Zelfs vandaag de dag nog wordt dit vaak geciteerd door windhon- denmensen die in de “moeilijke tijden” van de DWZRV erbij waren.
Humor komt ook nu en dan tevoorschijn, maar Erika Rödde wordt vaak aangeduid als hard en onbuigzaam. Als gevolg maakte, haar vechtlust, haar ongeloofliijke geheugen, de ene of de andere tegenstander het leven zuur. Het is moeilijk om haar tegen te spreken, om eerlijk te zijn - bijna on- mogelijk!
In discussie met haar, onder vier ogen, was kritiek op haar eigen honden niet ongebruikelijk, ik heb er veel van geleerd.
Privé is Erika Rödde nogal vrolijk, houdt van lek- ker eten, heerlijke wijnen, en ze kan uitstekend koken. De gastvrijheid ten huize Rödde is spreek- woordelijk, als gastheer is haar man Wolfgang een ervaring. Veel mooie en vrolijke feesten werden gevierd ten huize Rödde.
Het gezin is voor Erika Rödde het belangrijkste in het leven en zonder haar man Wolfgang, die eerst haar een succesvolle fok mogelijk maakte, zou de Katwiga kennel nooit zijn uitgegroeid tot deze be-
tekenis.
Fokken was Passie voor Erika Rödde. Ze had een duidelijk beeld van haar ideale Afghaan en daar- boven het talent en de wilskracht.
Dat Erika Rödde daar een groot deel in geslaagd is, toont de wereldwijde erkenning van haar pres- taties en successen.
Wilfriede Schwerm-Hahne (vertaald door Audrie Benoit)
Belgian Afghan Hound Club