Page 29 - Ebookภูมินามถิ่นบ้านแพง
P. 29
้
เป็นภาษาอีสาน แปลว่า วัว บ่งบอกถึง หมู่บานนี้นิยมเลี้ยงสัตว์ เพื่อใช้ประกอบอาชีพทางการเกษตร
้
3. ภูมินามที่ตั้งชื่อตามพืชพันธุ์ไมและตั้งชื่อตามความเชื่อเพื่อเป็นสิริมงคล
ในตำบลนางัว มีหมู่บ้านที่ตั้งชื่อตามพืชพันธุ์ไม้และตั้งชื่อตามความเชื่อเพื่อเป็น
สิริมงคลมี 2 หมู่บ้าน ได้แก่ บ้านพืชมงคล และบ้านร่มโพธิ์ทอง
3.1 บ้านพืชมงคล
บ้านพืชมงคลเป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ มีจำนวนประชากรน้อยที่สุด
ของตำบลนางัว มีชาวบ้านประมาณ 100 หลังคาเรือน หมู่บ้านนี้ได้แยกออกจากบ้านพืชผล
ซึ่งสาเหตุการตั้งชื่อหมู่บ้านว่าพืชมงคล นั้นเนื่องจากการเกษตร ปลูกข้าว พริก ใบยาสูบ
สวยงามและได้ผลผลิตที่ดี ทำให้ชาวบ้านมีรายได้เลี้ยงครอบครัว หมู่บ้านนี้จึงมีความเชื่อว่า
บริเวณนี้ปลูกพืชพันทาง
การเกษตรสวยงาม
และได้ราคาดี จึงถือว่า
เป็นมงคลต่อการประกอบ
อาชีพ ชาวบ้านจึงเรียก
หมู่บ้านนี้ว่า “บ้านพืช
มงคล” อีกทั้งยังมีแหล่งน้ำ
ที่สำคัญ ได้แก่ หนองคัน
และมีวัดพืชมงคลธรรมรักษ์
เป็นวัดประจำหมู่บ้าน ซึ่งเป็นศูนย์รวมจิตใจของหมู่บ้านพืชมงคล
3.2 บ้านร่มโพธิ์ทอง
ในสมัยก่อนราว ๆ 90 กว่าปีที่แล้ว ชาวบ้านที่อพยพมาจากถิ่นฐานอื่น
ได้พบเห็นต้นโพธิ์ต้นใหญ่ อยู่ในบริเวณวัดศรีวิชัย ในปัจจุบัน และเป็นที่นับถือศรัทธาของชาวบ้าน
ู้
่
ตั้งแตบรรพบุรุษของหมู่บ้านนี้ จึงตั้งชื่อเพื่อเป็นสิริมงคลให้แก่ผคนที่อาศัยในหมู่บ้าน และเรียก
หมู่บ้านนี้ว่า บ้านร่มโพธิ์ทอง จนถึงปัจจุบัน
พันธุ์ไม้ส่วนใหญ่ในตำบลนางัว มักจะเป็นพืชเศรษฐกิจ เช่น พริก มะเขือเทศ
่
ข้าวโพด เป็นต้น จึงนำมาตั้งเป็นชื่อหมู่บ้านตั้งแตดั้งเดิม อีกทั้งหมู่บ้านส่วนใหญ่นั้นจะเป็นหมู่บ้าน
ที่เกิดใหม่ มีวิวัฒนาการทางภาษามากขึ้น ทำให้รู้จักที่จะนำคำที่มีความไพเราะและความหมายดี
