Page 29 - LCWLIFE4-TR

mediği takdirde beyin büyük bir endişeye kapılır. Dola- yısı ile terör olayları bizi normal hayatımızın akışından çıkardığı için beyinin aldığı sinyal, “Bir şeyler yolunda git- miyor. O zaman endişelenmem gerekir” şeklinde olur.
Bu nedenle, alınacak önlemlerin ilki, normal hayatımızı mümkün olduğunca sürdürmeye çalışmaktır.
İkincisi, hem devletin hem de sivil toplum kuruluşları- nın terör karşısında nasıl davranmamız gerektiği ile ilgili bilgilendirmelerini ciddi bir şekilde okumaya ve dinleme- ye devam etmemiz gerekir.
Örneğin, son olarak Emniyet’in yaptığı kamu spo- tu; sokaklarda bırakılmış paketler ile ilgili uyarılar çok önemli. Yani, paketlerin ellenmemesi, flaş ile resim çe- kilmemesi, sıkı sıkı bantlanmış paketlerden uzak durul- ması ve bunun ilgililere haber verilmesi gibi yapılan kamu bilgilendirmeleri...
İlk yardım ya da herhangi bir terör saldırısına maruz kalındığında korunması gereken vücut bölgelerimizde ilgili bilgilendirmeye sahip olmamız gerekir. Beyin ha-
state. If it does not show them, the brain will be in great anxiety. So with the signals that the brain has taken the brain thinks, “Something is not going well. Then I have to worry.”, as terrorist incidents have pulled us out of our normal life stream.
For this reason, the measure to be taken rstly is to try to maintain our normal life as much as possible.
Secondly, we must continue to seriously read and listen the information given by both government and non-governmental organizations about how we should act in the face of terrorism.
For example, the public spot that the Security recent- ly made; Warnings about packages left on the streets are very important. That is, public information, such as not handling packages, not taking pictures with ash, avoiding tightly packed packages and informing those concerned about it...
We need to have relevant information on rst aid or body parts that need to be protected when subjected to any kind of terrorist attack. The brain answers the cas-
zırlıklı olduğu durumları daha kolay karşılar ve daha az korkar. Bu nedenle, yangın, deprem gibi doğal afet tat- bikatları yapılır. Sadece, süre kısaltmak için değil, beyni olağanüstü durumlara karşı paniklemeden hazırlama yöntemidir.
Yaşanan olayları mümkün olduğunca başka kişiler ile de konuşup paylaşmak önemlidir.
Yaşadığımız duyguyu biz kendimizde anormal hisse- debiliriz. Yani, korkumuzdan utanabiliriz ya da suçluluk hissedebiliriz. Kendi sosyal çevremizle arkadaşlarımızla bu duyguları paylaşarak onların da benzer şeyler hisset- tiğini görünce bu duyguların normalleştiğini ve bunda utanılacak bir şey olmadığını görmemiz gerekir. Dolayısı ile mümkün olduğunca fazla arkadaşla bunları konuşup paylaşmak önemlidir.
Bunun yanı sıra, korkuları atlatmada da herkesin kul- landığı farklı farklı yöntemler vardır. Bunlar, konuştukça ortaya çıkar ve adeta bir önlem paketi ya da size sunul- muş bir korku ile baş etme repertuarı haline gelen bir ha- vuz oluşmaya başlar.
es that it is prepared easier and it is frightened less. For this reason, natural disaster drills are held, such as re, earthquake etc. It is the method not just to shorten the time, but to prepare the brain without panicking against extraordinary situations.
It is also important to talk about and share with other people the incidents experienced as much as possible.
We feel the emotion we feel is abnormal in ourselves. I mean, we can feel embarrassed or feel guilty because of our fear. We must see that these emotions are nor- malized and that there is nothing to be embarrassed by sharing these feelings with our friends and our own so- cial circles and when seeing that they feel similar things. So it is important to talk and share them with as many friends as possible.
In addition to that, there are di erent ways to con- quer the fears in which everyone can use. These are emerging as we talk, and a pool begins to emerge that becomes a repertoire of coping with a fear presented to you or a package of measures.
27