Page 59 - YÜZYILLIK İMZA

Y Ü Z Y I L L I K İ M Z A
yönelik çalışmalar sürerken, geçici bir çözüm olarak her sigorta şirketi
kendi belirlediği tarifeyi uygulamaya devam etmiş ve bu durum sigorta
sektöründe standart bir yapının oluşmasının gecikmesine sebebiyet ver-
mişti.46 Bunu takiben, 19 Eylül 1926 tarihinde İstanbul Ticaret ve Sanayi
Odası’nda, Ticaret Vekâleti tarafından iletilen ve sigortacılar komisyonu
tarafından hazırlanan sigorta tarifelerini değerlendirmek üzere sigorta
sektörüne ilişkin önemli bir toplantı gerçekleştirilmiştir. Görüşmelerde,
Sigortacılar Birliği’nin mevcut statülere uygun bir şekilde kurulup kurul-
madığı ve sigorta tarifelerinin uygunluğu konuları ele alınmıştı. Ayrıca
toplantıda, sigorta sektöründe şeffaflığın artırılması ve vergi sistemine
uyumun güçlendirilmesi amacıyla sigorta şirketlerine yeni yükümlülükler
getirilmesi kararlaştırılmış ve şirketlerden, hayat sigortası primlerine iliş-
kin ayrıntılı bilgi sağlamaları ve ölüm durumunda yapılan ödemelerle ilgili
vergi makamlarını bilgilendirmeleri istenmişti.47
4 . 6
Milli Reasürans’ın kuruluşuna giden süreç
14 Mart 1926’da İş Bankası, Türkiye’de bir “zorunlu mükerrer sigorta sandığı”
kurulmasına dair Maliye Vekâleti’ne başvuruda bulunmuş ve bu dilekçe ile
sunulan açıklamalar dikkate alınarak, Kasım 1926’da sigorta faaliyetlerini
düzenleyecek ve tamamen ülke dışına çıkan reasürans primlerinin teknik
olanaklar dahilinde ülkede kalmasını sağlayacak ve başka bir dizi teknik
faydayı içerecek hükümleri barındıran Mükerrer Sigorta Tekeli Kanunu
tasarısı hazırlanmıştı.
4 . 7
Milli Mükerrer Sigorta Sandığı’nın kuruluşu
Maliye Vekâleti tarafından hazırlanan ve Vekiller Heyeti’nin 16 Mayıs 1926
tarihli toplantısında görüşülerek TBMM’ye sunulan ve Türkiye’de sigorta
sektörünü düzenlemeyi hedefleyen bir Milli Mükerrer Sigorta Sandığı’nın
kurulmasına dair kanun tasarısının gerekçesi 25 Haziran 1927 tarihinde
TBMM’ye sunulmuş ve aynı gün 1160 sayılı Mükerrer Sigorta Hakkında
Kanun kabul edilmişti. Yasa, ülkede faaliyet gösteren tüm sigorta şirket-
lerini, risklerinin yarısını zorunlu olarak reasüre etmeye mecbur kılmıştı.
Vekiller Heyeti kararıyla, 25 yılı aşmamak kaydıyla ve hisse senetlerinin en
az %60’ının tamamen Türk vatandaşlarına tahsis edilmesi ve nama yazılı
olmak şartıyla, yalnızca mükerrer sigorta işlemleriyle uğraşmak üzere,
tamamen ödenmiş en az bir milyon lira sermayeye sahip bir Türk anonim
şirketine devredilebilecekti.
46 Stamboul, 14.9.1926.
47 Stamboul, 20.9.1926.
5 7