Page 36 - MAKSİMUM BİZ | İLKBAHAR 2011

tarif edilemeyece¤i, gözyafllar›m›n akmas›na engel olamad›¤›m ve hayat›m›z boyunca haf›zalar›m›zdan si- linmeyecek o büyülü an...
Coflkuyla da¤›t›yoruz getirdiklerimizi: Sedat çantalar› da¤›t›yor, K›vanç’la Cem botlar›... Defterler da¤›t›l›yor, kalemler... Tam bir bayram havas›... Çocuklar c›v›l c›v›l kufllar gibiler, ba¤r›fl, 盤r›fl, merakl› gözlerle, kahka- halarla birbirlerinin eflyalar›na bak›yorlar. Bir taraftan da çekingen bak›fllarla bizi inceliyorlar, belki de kendi- lerince bize teflekkür ediyorlar.
Ayflegül Ö¤retmen bize anaokulu yafl›ndaki çocuklar- dan bahsediyor. “Y›k›k dökük olan bu binay› anaokulu yaparak, çocuklar› ilkokula haz›rlasak” diyor. Milli E¤i- tim Bakanl›¤› yeni dönem için oraya ö¤retmen atamas› yapm›fl. Ö¤retmen Eylül ay›nda olmayan okula gele- cekmifl... Y›k›k dökük, hayvan bar›na¤› olarak kullan›- lan binaya...
Birbirimize bak›yoruz ümitsizce, yapabilir miyiz, bu bi- nay› adam edip köye hediye edebilir miyiz diye. Bu ta- lebi de¤erlendirece¤imizi belirterek okuldan ayr›l›yo- ruz.
Dönüfl yolunda herkes sessiz... Kelimelerin tükendi¤i, hem hüzün, hem heyecan, hem gururun birbirine gir- di¤i karmafl›k duygular içindeyiz. Saniye saniye gözü- müzde canlanan kareler, çocuklar›n güzel yüzleri, hü- zünlü bak›fllar›... Yaflad›¤›m›z çevrede hergün kendimi- ze dert etti¤imiz fleyler, çocuklar›m›za her al›flveriflte ald›¤›m›z onlarca giysi ve oyunca¤a bir yenisini daha ekleme çabam›z, bir çantaya ve bir çift bota iki eliyle s›ms›k› sar›lan çocu¤un sevincinin yan›nda ne kadar da bofl geliyor insana... Çocuklar›n o akflam mutluluk için- de yataklar›na gidecekleri düflüncesi yüreklerimizi k›- p›r k›p›r yap›yor, onlar›n kardefllerine bir okul hediye etmek düflüncesi ve ümidiyle evlerimize dönüyoruz...
Tüm çal›flanlar›m›z›n de¤erli katk›lar›yla A¤ustos ay›n- da gerçe¤e dönüfltürece¤imiz hayalimizin, o muhte- flem aç›l›fl günü ve resimlerini bir sonraki say›da pay- laflabilmek dile¤iyle...
NESL‹GÜL GÜNEfi
‹nsan Kaynaklar› ve E¤itim Müdürlü¤ü
34