Page 35 - MAKSİMUM BİZ | İLKBAHAR 2011

yoruz” diyoruz. Karfl›da derin bir sessizlik ve ard›ndan flaflk›n bir sesle; ”Gerçekten mi?” diyor.
Uçak biletleri al›n›yor, koliler haz›rlan›yor, gönderiliyor. Bütün amac›m›z yard›m› 23 Nisan’a yetifltirmek... Çocuk Bayram›’nda di¤er çocuklar gibi sevinebilsinler, y›lda bir kere de olsa hüzünlü bak›fllar yerine, gülen göz- lerle baks›nlar istiyoruz. Karadeniz Bölge Müdürlü-
¤ümüzden Cem arkadafl›m›z bize destek veriyor, ko- lilerimizi bin bir zorlukla kargodan karfl›lay›p Do¤u- bayaz›t’taki acentemiz Mustafa Andiç’e ulaflt›r›yor. 23 Nisan sabah› A¤r›’ya ulafl›yoruz, do¤ruca acente- mize gidiyoruz. Kendisi ile birlikte kolileri al›p, okula do¤ru yola ç›k›yoruz.
Karfl›m›zda tüm heybeti ile A¤r› Da¤›... Hani masal- larda anlat›lan bir Kaf Da¤› vard›r ya, ucu buca¤› gö- zükmez, öyle masals› hali ile karfl›m›za ç›k›yor. Top- rak köy yolunu takip ediyoruz. S›n›rlar›n tafllarla çi- zildi¤i tarlalar, yol boyu otlayan hayvanlar ve tek tük de olsa yolda karfl›laflt›¤›m›z so¤uktan yüzleri es- merleflmifl köy halk›... Biraz zor da olsa köyü buluyo- ruz; ama sanki terk edilmifl bir yerdeyiz. ‹lk bak›flta okula benzer bir bina göremiyoruz. Bir süre sonra uzakta, rüzgardan y›pranm›fl bir Türk Bayra¤›’n›n dalgaland›¤› bina dikkatimizi çekiyor. ‹flte okulu- muz...
Çocuklar ö¤le yeme¤i için evlerine gitmemifller. Sa- bahtan beri onlarca kez “Nerede kald›lar”diye sor- mufllar, heyecandan ders bile yapamam›fllar. Ayfle- gül Ö¤retmen bizi kap›da karfl›l›yor. ‹ki odal› tek kat bir bina. S›n›flarda ortada bir tezek sobas›... ‹çeri gi- riyoruz, bütün çocuklar aya¤a kalk›yorlar. Duygular›n
33