Page 19 - LCW LIFE | KASIM 2019

Bir yarış başladı sonra aramızda. Baktık ki biz tek başımıza derece alamıyoruz işe eşlerimizi soktuk. Paramızı, araba- mızı, mevkimizi derken mallarımızı, şimdi de çocuklarımı- zı yarıştırıyoruz. Birbirimize attığımız havalardan fırtınalar koptu. Bu süreçte komşuluk ilişkilerimiz bitti. Dedikodu- lar apartmanda alt kattan üst kata doğru hızla yayılmaya başlayınca, birbirimize olan güvenimizi de kaybettik. ‘An- lattıklarımızı söyler mi’ kuşkusu taşıyarak, gecelerce uyu- yamadık. Hayatı kendimize zehir ettik.
Sonra modernleşme adına yeni bir başlangıç yaptık ve psikologlara taşındık. Kendi kendimizi delirtip psikolog- ları zengin ettik. Düzelmek yerine hergün daha kötüye gittik. Psikolog bile bizim içimizdeki yarışı durduramadı. Paramızla insanları etrafımızda tutacağımızı sanıp, onlar üzerinde hegomanyalar kurmaya çalıştık.
Sonradan yaşadık, sonradan tattık, sonradan giydik... Kı- sacası her şeyi sonradan gördük.
Tüm değerlerimizi para uğruna yitirdik. Gücümüzün yet- mediği yerde herkesi paramızla dövdük, terbiye ettik. Anayı babayı hiçe saydık, yokmuş gibi davrandık. O muh- teşem karnavala dönüşen bayramlarımızı kuru kuru tele- fonda kutlar olduk. Donattığımız masalarda barbunyanın, dolmanın, enginarın yerini pide, lahmacun, pizza aldı. Ha- mur yiye yiye yarım olan aklımızda uçtu gitti. Kütüğümü- zü değiştirip karım köylü, kocam köylü olduk. Hatır için or- tak paydalarda buluşmayı unuttuk. Geçmişimizi katlettik, hatırları bitirdik, hatıraları unuttuk.
Dünya değerini yitirirken biz de onunla yarışa girdik. Oy- saki yeniden değerli olmalı cebimdeki elli kuruş, yüreğime dokunan bir el. Sanırım ben çocukluğumu değil de insan- lığı özledim.
After a race has started between us. When we realized that we cannot advance alone, our partners participated in the race as well. We are competing with the money we have, the car or the properties that we own, now even our childrenarecompeting. Itissoimportanttomakeashow of. In this process, our neighborly relations have ended. When rumors began to spread rapidly from the lower floor to the upper floor, we lost our trust in each other. We were unable to sleep for nights by fearing if our neighbors would spread the news. We made life unbearable for us.
Then we made a new beginning for modernization and start- ed to visit the psychologists. We made ourselves crazy and psychologists rich. Instead of getting better, we got worse every day. Even the psychologist couldn’t stop the race in- side us. We thought we would keep people around us with our money and we tried to establish hegemony on people.
We lived afterwards, tasted it afterwards, wore it after- wards... In short, we are the nouveau-riches.
We lost all our values against money. Where we cannot afford, we win everyone with our money. We didn’t pay attention to our mother and father, we pretended that they didn’t exist. While the feasts were like a carnival, we started to celebrate the feasts on phone. Turkish pita, lahmacun, pizza took the place of red mullet, dolma and artichoke. We ate too much dough, we lost our mind. We changed our registers and started to speak with the words of our partners. We forgot to meet in common ground as a favor. We slaughtered our past, forgotten our memories.
As the world lost value, we entered the race with it. Yet the fifty cents in my pocket must be valuable again as well as a hand touching my heart. I guess I miss humanity, not my childhood.
17