Page 21 - Grade 10 cornice
P. 21
बाल्यकाल
- प्रनव भट्ट
दुई वर्ष बबताएँ आमाको कोखमा
े
हिँडन सिकपहि गन्ष थाले चकचक
भए घाउिरू िात र गोडामा
्याद आउँि अहिले बाल्यकालको िम्झना
विनत ऋतु
बदमािी गरेँ कहिल्ययै पाइएन गाली
िानो काम गरे पनन पाइन्थ्यो आमाको िातबाट ताली
बचचा भएर भएँ िबयैको प्यारो – िुजललाल श्ेषठ
अब उमेर बढेपहि त्यो मा्या कता िरा्यो ?
न घामको बाधा ि न सचिाको डर
्ष
बाल्यकालमा ददनभरर िुन्थ्यो शरीरमा जोि िबयैको मन ममठो पारी पुरा गि रिर
बुहधि धेरयै नभएर बथएन काममा िोि ्यसतो दृश्य िेरी िबयैका मन िन् खुिी
ु
ू
्ष
अब िबयै काममा िुनुपि दङ् ग ढकमकक फलेक फलले कियैलाई बनाउँदयैनन् दु:खी
ु
रमाउँि आजकल बाल्यकालका िम्झनािरूिँग
चराचुरुङ् गीले गाउँिन् रसिलो गीत ददनभर
कबत हिटो बबति िम्य मनलाई रमाउँदयै ्झुलि िावाको शीतल लिर
ू
जीवनको पनध्र वर्ष बबते जसतो लागि एक पलमा अत्यनत िुनदर ि त्यो फलबारी िरर्यो
ु
ृ
िपनामा ्झल्झल गरी आउँि प्रकबतमा रमाउँदयै मुट शीतलताले भररलो
्याद बाल्यकालको िम्यको
न जाडो न गममी कसतो राम्ो मौिम
प्रकबतमा रमाए िमस्यािरू िुनिन् कम
ृ
आमा बाहिर बगैँचामा आउने राम्ो िो ्यो अविर
अरू ऋतुमा आउँदयैन विनत ऋतुको लिर
– िनदीप आचा्य्ष
विनत ऋतुको िुनदरता र बवशुधि पूण्षता
ँ
नौ महिना कोखमा राखी जनम दद्यौ िंिारमा बाधेर राखि िबयै जीवजनतुको ममता
ू
िोह्र वर्ष बबबतिक्यो बतम्यै मा्या ि शरीरमा चराचुरुङ् गीको ममठो गीत र फलबारीको िुगनध
ल्याउँि िबयैको मनमा विनतको आननद
बतम्ो काधमा नयै िुती ननदाउँथे म भुिुकक
ँ
गाली गर्छ्यौ भनी डराई चोथथें ममठाई िुतुकक धेरयै दु:ख ददएँ भने बबनती ि मलाई माफ गररदेऊ
े
ु
भौगोललक द ूरी भए पनन मुटबाट िधैँ रिूँ बतम्ो िउ
बतम्यै नप्र्य िुपुत्र िुँ बतम्यै गुणिरू िन् ममभत्र
त्यिी अिल चररत्रले कोन्ष िक ँ ू म जीवनको सचत्र बतमीले ददएको जीवनका लाबग आभारी ि ु
अिल व्यसति बनेर म बतम्ो इचिा पुरा गनने ि ु
रगतमा पनन बगेको ि बतमीले ददएको मा्या
्ष
ु
घाम जबत चकको भए नन िोडदयैन बतम्ो िा्या बतमी नयै िो मेरो ईशवर गि म बतम्ो आरती
गणेश बनी स्यािानने ि मेरी आमा पाव्षती
ु
ु
मलाई राम्री िका्षउन दद्यौ कबत बललदान
ु
्ष
बतम्ो मेिेनत िेरी गि म बतमीलाई िममान आमा बतमी नयै िो िंिार िधैँ िनर्छौ मेरो मनमा
ु
ु
आकाश िेदा्ष िधैँ देखि बतम्ो मुिार चनद्रमामा
