Page 24 - Grade 10 cornice
P. 24
चुट्िकला
ब्ाक्टेरि्ाको कहानी
शिक्षक : मैलटे गृहका््यमा ब्ाक्टेरि्ाको चचत्र बनाउन भनटेको थिएँ | थिमीलटे मलाई बुझाएको
कापी ि खाली छ ि !
ु
थिद्ािथी : सि, मैलटे ब्ाक्टेरि्ाको िि्बि कोिटेको छ, िि िपाईं ्सलाई आफनो नाङ ्गा
आँखालटे दटेखन सकनुहुन्न ।
ु
दुई जना किा गददै थिए :
व्चति १ : क थिमी एकदटेखख दससमम गन्न सकछछौ ?
टे
व्चति २ : १, २, ३, ४, ५, ७, ८, ९, १०
व्चति १ : खै ि थिमीलटे छ नै थबचस्य्छौ !
व्चति २ : आज थबहान खबिमा मैलटे सुनेँ िक ६ को सडक दुर्य्नामा मृत्ु भ्ो !
शिक्षकलटे थिद्ािथीलाई सोधटे :
शिक्षक : थिमी आज िकन ढिलो आ्छौ ?
थिद्ािथी : एउ्ा सडक चचहनको कािण
शिक्षक : जाबो चचहनलटे थिमी िकन ढिलो भ्छौ ?
थिद्ािथी : चचहनमा लटेखखएको थि्ो “्कल; थब्िािै अगाढड बढनुहोस् !”
ु
िामलटे श्ामलाई सोध्ो :
िाम : िैज्ाढनकलटे आफनो िोकाको रण्टी िकन ढनकालटे ?
श्ाम : उनी नो-बटेल पुि्काि खजतन चाहनिटे !
– प्रत्ुष पोखिटेल
