Page 196 - โครงการ1-10-ปอมกคนอตโนมต_Neat
P. 196
184
7.4.3 การสื่อสารจ าแนกตามภาษาสัญลักษณ์ที่แสดงออก แบ่งเป็น 2 ประเภท ดังนี้
1. การสื่อสารเชิงวัจนะ (Verbal Communication) หมายถึง การสื่อสารด้วยการใช้ภาษา
พูดหรือเขียนเป็นค าพูดในการสื่อสาร
2. การสื่อสารเชิงอวัจนะ (Non-Verbal Communication) หมายถึง การสื่อสารโดยใช้รหัส
สัญญาณอย่างอื่น เช่น ภาษาท่าทาง การแสดงออกทางใบหน้า สายตา คลอดจนน าเสียง ระดับเสียง
ความเร็วในการพูด เป็นต้น
7.4.4 การสื่อสารจ าแนกตามขอบข่ายครอบคลุมลักษณะการสื่อสารของมนุษย์ตามจ านวน
ผู้สื่อสาร แบ่งเป็น 3 ประเภท ดังนี้
1. การสื่อสารส่วนบุคคล (Intrapersonal Communication) เป็นการสื่อสารของบุคคลคน
เดียวที่ท่ าหน้าที่เป็นทั้งผู้ส่งสารและผู้รับข่าวสารภายในตัวบุคคล เช่น การร้าพึ่งกับตนเอง การทบทวน
งานต่างๆ
2. การสื่อสารระหว่างบุคคล (Interpersonal Communication) เป็นการสื่อสารที่มีจ านวน
บุคคลดั้งแต่สองคนขึ้นไปมาท าการแลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสารซึ่งกันและกัน ในลักษณะตัวต่อตัว หรือ
เป็นการสื่อสารในรูปแบบการเผชิญหน้า
3. การสื่อสารมวลชน (Mass Communication) เป็นการสื่อสารข้อมูลข่าวสารอย่างเดียวกัน
จากองค์กรหรือสถาบันสื่อสารมวลชนไปยังคนจ านวนมากที่อยู่ในสถานที่ต่างกัน และผู้รับสารจะมี
คุณลักษณะทางด้านประชากรศาสตร์ เช่น อายุ เพศ ระดับการศึกษา ฐานะทางเศรษฐกิจ และสังคมที่
แตกต่างกัน
7.5 อุปสรรคปัญหาของการลือสาร
การติดต่อสื่อสารเป็นเครื่องมือส าคัญของบุคคลทุกฝ่ายในองค์การ การท างานจะประสบ
ความส าเร็จสิ่งส าคัญของการติดต่อสื่อสารอยู่ที่ความเข้าใจ หากการติดต่อสื่อสารเกิดอุปสรรคปัญหา
ขึ้น จะส่งผลให้เกิดการเข้าใจผิด และส่งผลให้เกิดการท างานผิดพลาดได้ ซึ่งสามารถสรุปได้ดังต่อไปนี้
7.5.1 ด้านผู้ส่งสาร
