Page 6 - Απρίλιος
P. 6
ΠΑΛΑΙΟΓΡΑΦΗΜΑ:
Κλειστά σχολεία
Για να θυμηθούμε κι άλλες περιπτώσεις που τα
σχολεία έκλεισαν ή δε λειτουργούσαν
κανονικά και τα παιδιά έχαναν όλη τους την
αθωότητα, τότε που ο πόλεμος δε λυπόταν
καμία ηλικία, ας διαβάσουμε κάποια
αποσπάσματα από το βιβλίο «ο Μεγάλος
Περίπατος του Πέτρου» της αγαπημένης μας
Άλκης Ζέη.
ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΝΟΙΞΕ! Ούτε όμως ποδιές
καινούριες, διπλωμένες στη ράχη της τάξεις μαζί. Τελειώνανε στις δώδεκα, γιατί
καρέκλας, ούτε βιβλία, νωπά ακόμη, που μετά ερχότανε το Γυμνάσιο. Από τα
μύριζαν μια αλλόκοτη, ζαλιστική μυρωδιά… εβδομήντα παιδιά της τάξης του Πέτρου
Το σχολείο της Αντιγόνης όμως το είχαν ήτανε ζήτημα αν ήταν παρόντα κάθε μέρα τα
επιτάξει οι Γερμανοί κι όλες οι τάξεις είχαν είκοσι. Ο κύριος Λουκάτος δε διάβαζε πια
μεταφερθεί στα γραφεία ενός περιοδικού. Οι τον κατάλογο για να βάλει «απών», κι ούτε
μαθήτριες είχαν στριμωχτεί δυο δυο σε ρωτούσε κανέναν «γιατί άργησες;» σαν έφτανε
καρέκλες ή στέκονταν όρθιες και σαν στη μέση του μαθήματος. Δεν κρατούσε πια
τελείωνε το μάθημα, μάζευαν οι ίδιες τις βέργα, δεν έλεγε «σκασμός» κι ούτε την
καρέκλες τους και τις στοίβαζαν σε ένα μικρό αγαπημένη του φράση, που την ξέρανε πια
καμαράκι... απέξω κι ανακατωτά: «θα σε στείλω να κόβεις
ξύλα». Την πρώτη μέρα που πήγανε για
Στου Πέτρου το σχολείο ήταν χειρότερα τα μάθημα, τρομάξανε να τον γνωρίσουνε. Τους
πράγματα. Το είχαν επιτάξει οι είπε «καλά μου παιδάκια» και τους ρώτησε αν
καραμπινιέροι και τώρα τα μαθήματα φάγανε το πρωί. Σήκωσε το χέρι της μονάχα
γινότανε σ’ ένα πρώην γκαράζ. Χάμω ήτανε η Νιούρα, η κόρη του φούρναρη.
πατημένο χώμα σκληρό, γεμάτο ξεραμένα
λάδια. Από την τεράστια σιδερένια πόρτα, Και μετά τις διακοπές :
ακόμα κι αν ήταν κλειστή, έμπαινε κρύο. Σε Στου Πέτρου το σχολείο, στο άδειο γκαράζ,
κάθε γωνιά έκανε μάθημα κι από μια τάξη άρχισαν πάλι τα μαθήματα και τώρα δεν
του Δημοτικού και πολλές φορές, σαν έλειπε απουσιάζει σχεδόν κανένα παιδί, γιατί αν
κανένας δάσκαλος, κάνανε και δυο και τρεις
λείψει, χάνει το ΣΥΣΣΙΤΙΟ…
ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΤΗΝΟΥ / ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 6
