Page 12 - Periodiko_013_January_February_2019_17x24

Στὴν ἀλλαγὴ τοῦ χρόνου

ἀρχιμ. Ἐπιφανίου Χατζηγιάγκου
Προϊσταμένου Ἱ. Μ. Ν. Ἁγίου Παντελεήμονος Φλωρίνης

Πρὶν ἀπὸ λίγη ὥρα, στὶς 12 τὰ μεσάνυκτα, τὸ ρολόι, ποὺ ἀμείλικτα τρέχει καὶ καταμετρᾶ
τὴν ἀέναη ροὴ τοῦ χρόνου, μᾶς ἀνάγγειλε ὅτι ἕνα ἔτος πέρασε. Τὸ 2018 ἀνήκει πλέον στὸ
παρελθόν. Στὸ σκηνικὸ τῆς ἱστορίας ἐμφανίζεται τώρα τὸ 2019.
Τὸ πρῶτο αἴσθημα ποὺ νοιώθουμε μέσα μας τὴν ὥρα αὐτὴ εἶναι μιὰ λύπη. Λύπη, διότι κάθε
χρόνος ποὺ περνᾶ μᾶς ὑπενθυμίζει ὅτι ἡ ζωή μας φεύγει. Φεύγει ἀνεπιστρεπτεί. Τὸ τέλος μας
πλησιάζει. Ὁ χρόνος τοῦ βίου μας σὰν ἕνα ποτάμι τρέχει ἀσταμάτητα μέχρι νὰ καταλήξει στὸ
ἀπέραντο πέλαγος τῆς αἰωνιότητας. Ἕνας ποιητὴς λέει ὅτι οἱ μέρες τῆς ζωῆς μας μοιάζουν μὲ
μιὰ σειρὰ ἀπὸ ἀναμμένα κεριά. Κάθε μέρα ποὺ περνᾶ σβήνει κ’ ἕνα κεράκι. Ἡ θλιβερὴ γραμμὴ
τῶν σβησμένων κεριῶν ὅλο καὶ μεγαλώνει, ἐνῶ ἡ φωτεινὴ γραμμὴ ὅλο καὶ μικραίνει. Ὥσπου
κάποτε θὰ σβήσει καὶ τὸ τελευταῖο κερὶ ποὺ θὰ σημάνει τὸ τέλος τῆς ζωῆς μας.
Ἐκτὸς ὅμως ἀπὸ τὶς μελαγχολικὲς αὐτὲς σκέψεις ἔρχονται τὴν ὥρα αὐτὴ καὶ ἄλλες σκέψεις
ἀπαισιόδοξες, ποὺ ἔχουν σχέση τὴ γενικότερη κατάσταση ποὺ ἐπικρατεῖ στὸν κόσμο. Τὸ
κακό, τόσο τὸ φυσικὸ ὅσο καὶ τὸ ἠθικό, ἔχει πάρει τεράστιες διαστάσεις. Ὁ πλανήτης μας
ἀργοπεθαίνει ἐξ αἰτίας μιᾶς οἰκολογικῆς καταστροφῆς. Σὲ λίγες δεκαετίες ἡ γῆ μας, τὸ δια-
μάντι αὐτὸ τῆς δημιουργίας, θὰ εἶναι ἀκατάλληλη νὰ φιλοξενήσει τὸν ἄνθρωπο καὶ τὴ ζωή.
Ἡ ἀπληστία μας ἔχει διαταράξει τὸ φυσικὸ περιβάλλον καὶ τὸ ἔχει πλήξει ἀνεπανόρθωτα.

Παράλληλα, ἡ παγκόσμια πολιτική, κοινωνικὴ καὶ οἰκονομικὴ κατάσταση εἶναι τραγική.
Τὸ ἠθικὸ κακὸ ἔχει φτάσει στὸ ἀπροχώρητο. Ὅπου καὶ νὰ κοιτάξει κανείς ἀπελπίζεται. Πα-
ντοῦ ταραχές, ἐντάσεις, ἐγκλήματα. Ἡ γῆ μοιάζει σὰν ἕνα ἡφαίστειο ποὺ εἶναι ἕτοιμο νὰ
ἐκραγεῖ. Τὸ φάσμα ἑνὸς μεγάλου πολέμου ἀπειλεῖ ὅσο ποτὲ ἄλλοτε τὴν ἀνθρωπότητα. Ὁ
θρησκευτικὸς φανατισμός, ποὺ τὰ τελευταῖα χρόνια βρίσκεται σὲ ἔξαρση, ὁδηγεῖ σὲ σφαγὲς
χιλιάδων ἀθώων ἀνθρώπων. Ἡ ἀδικία βασιλεύει παντοῦ. Οἱ ἰσχυροὶ λαοὶ καταπνίγουν τὰ
δικαιώματα τῶν μικρῶν καὶ ἀδυνάτων. Πλήθη μεταναστῶν φεύγουν ἀπὸ τὶς πατρίδες τους
ψάχνοντας ἀπεγνωσμένα νὰ βροῦν τόπο γιὰ νὰ ἐπιβιώσουν. Ἡ πείνα καὶ ἡ δυστυχία μαστίζει
τὸ μεγαλύτερο μέρος τῆς ἀνθρωπότητας, τὴ στιγμὴ ποὺ οἱ κεφαλαιοκράτες κατέχουν ἀμύ-
θητο πλοῦτο, ἀρκετὸ νὰ συντηρήσει ὅλους τοὺς φτωχοὺς καὶ πεινασμένους.
Καὶ ἐρχόμαστε νὰ ἑστιάσουμε στὴ δική μας πατρίδα. Ἐδῶ εἶναι ποὺ ἡ λύπη καὶ ἡ ἀγωνία
καταπνίγει τὴν ψυχή μας. Ἡ Ἑλλάδα μας περνᾶ σήμερα μιὰ τὶς κρισιμότερες φάσεις τῆς ἱστο-
ρίας της. Οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις, οἱ διεθνεῖς ὀργανώσεις καὶ ὀργανισμοί, μὲ τὰ ἐδῶ ὄργανά
τους, προσπαθοῦν νὰ τὴν ἀπονευρώσουν καὶ νὰ τὴν ἁλώσουν παντοιοτρόπως. Προσπαθοῦν
νὰ πλήξουν καὶ νὰ ἐξουδετερώσουν ὅ,τι ἱερὸ καὶ ὅσιο ἔχουμε· τὶς αἰώνιες ἀξίες στὶς ὁποῖες

12 Σάλπιγξ Ὀρθοδοξίας