Page 4 - Periodiko_013_January_February_2019_17x24
P. 4

9 Φεβρουαρίου
                                     T
                        ΣΑΠΡΙΚΙΟΣ ΚΑΙ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ


                                       ἐκ τῆς Συντάξεως





               Πέρασε τὴν 8  καὶ τὴν 9  ὁ Φεβρουάριος  μὲ τὴν πρόθεσί του, ὅπως λέγει τὸ εὐαγγέ-
                            η
                                     η
              ποὺ τρέχει τώρα. Νά, καὶ ἡ βραδιὰ ἡ ὁποία  λιο, «ἔθεσε τὴν ψυχή του ὑπὲρ τοῦ Κυρίου»
              πανηγύριζε, θὰ λέγαμε, εἴτε ὁ ἐμβόλιμος καὶ  (Ματθαίου 10,32), ἀλλὰ μόνο σὲ μιὰ στιγμὴ
              σὰν παρένθεσι μάρτυρας τοῦ Χριστοῦ, εἴτε ὁ  τὸν ἀπέσπασε τραβώντας τον μὲ τὸ σχοινὶ
              κάπως βιαστὴς τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν  τῆς «μνησικακίας». Βεβαίως ὁ πονηρὸς τὸν
              (Ματθαίου 11,12). Ἰδιαίτερα δὲ γιὰ τὸν Νικη- ἀπέσπασε, ἀλλὰ δὲν προνόησε, ὅτι θὰ γινό-
              φόρο, ποὺ λίγο τυχαῖα, χωρὶς κάποια προσπά- ταν ἀντάλλαγμα αὐτοῦ, ποὺ σπρώχτηκε λίγο
              θεια καὶ ἀνέλπιστα πέτυχε τὸν θησαυρὸ τῆς  πρίν, ἄλλος μάρτυρας τοῦ Θεοῦ. Φρόντισε
              σωτηρίας. Γιαὐτὸν ποὺ ἔγινε «ἔλεγχος τῆς  ὥστε  νὰ  μὴν  οἰκειωθοῦν  τὸν  Παμβασιλέα
              μνησικακίας» καὶ ἔμπρακτος δάσκαλος τῆς  δύο καλοὶ ἄνθρωποι, ἕνας δηλαδὴ ποὺ τὸν
              μετανοίας καὶ λαμπρὸς κήρυκας τῆς ἀγάπης  εἶχε ὁμολογήσει καὶ ὁ ἄλλος ποὺ ἔγινε κλη-
              τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸς βρῆκε τὸν ἄθλιο Σαπρίκιο  ρονόμος μὲ τὴν προσευχή του.
              νὰ ὁρμᾶ πρὸς                                                       Γ΄. Στὸ ση-
              τὴν νίκη. Δη-            Τοῦ ἐν ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν               μεῖο αὐτό, ὅσοι
              λαδὴ αὐτὸ ποὺ      Εὐσταθίου, μητροπολίτου Θεσσαλονίκης,         εἶναι πολυμα-
              λένε, νὰ ἀλα-                                                    θεῖς, μποροῦν
              λάζη ἐναντίον   Λόγος προεισόδιος τῆς ἁγίας Τεσσαρακοστῆς,       νὰ ἀπορήσουν,
              τοῦ δαίμονος,  διορίζων προσευχὴν ἔμφοβον καὶ ἀμνησίκακον,       πῶς ὁ Κύριος
              ποὺ εἶναι ὁ               Μigne PG 135, 564-584Β                 ἀπομακρύν-
              κοινὸς ἐχθρός.                                                   θηκε ἀπὸ τὸν
              Ὁ Νικηφόρος                                                      Σαπρίκιο. Ἀφοῦ
              εἶδε τότε νὰ                                                     ἦταν τόσο κο-
              αἰωρῆται τὸ στεφάνι τῆς νίκης πάνω ἀπὸ τὸ   ντά του καὶ προσκολλημένος σαὐτόν, ἐνῶ δὲν
              κεφάλι τοῦ Σαπρίκιου, ὅπως γνωρίζετε κι   ἔκανε ἔτσι ἄλλη φορά. Μποροῦμε νὰ ποῦμε
              ἐσεῖς ποὺ διαβάσατε τὸ ἱερὸ συναξάριό του.   σὰν τὸν Δαυΐδ, ὅτι «ὁ Θεὸς δὲν ἐγκαταλείπει
              Κι αὐτὸς μὲν τὴν ἴδια στιγμὴ κληρονόμησε τὸ   αὐτοὺς ποὺ τὸν ἀναζητοῦν» (Ψαλμὸς 16,7).
              ἀπὸ Θεοῦ κάλλος ποὺ ἔβλεπαν τὰ μάτια του,   Ἢ πάλι ὅτι «ἐνῶ ἀκόμη τὸν παρακαλοῦν ἐμ-
              σὰν νὰ προέτρεξε π.χ. σὲ κάποιον ἀθλητικὸ   φανίζεται κοντά τους» (Ἡσαΐας 65,1). Τὸ δὲ
              ἀγῶνα. Τὸν ἄλλο ὅμως τὸν ἄφησε πεσμένο   θαυμασιώτερο εἶναι ὅτι «ἐμφανίζεται ἀκόμη
              νὰ καταπατηθῆ ἀπὸ τὸν δαίμονα. Τότε δηλα-  καὶ σαὐτοὺς ποὺ δὲν τὸν ἀναζητοῦν κι ἔρχε-
              δὴ ἦταν νὰ θαυμάσης, πόσο μεγάλο δράμα   ται πρὸς βοήθειάν τους» (Ἡσαΐας 65,1).
              σκάρωσε ἐναντίον τοῦ Σαπρικίου ὁ πονηρός.   Νομίζω, ἀδελφοί μου, ὅτι αὐτὸς ποὺ θὰ ἀνα-
              Κι ἐνῶ πρῶτα φάνηκε φίλος τοῦ Θεοῦ καὶ   λάβη νὰ ἐπιλύση αὐτὸ τὸ πρόβλημα μπορεῖ


               4    Σάλπιγξ Ὀρθοδοξίας
   1   2   3   4   5   6   7   8   9