Page 20 - Yeniden

YENİDEN

Aradan haftalar ve aylar geçti. Yine bir sabah Robi Doğa'nın
odasına girdi. Onu uyandırmak için yatağa doğru yöneldi
ama Doğa battaniyesinin içinden çıkmak istemediğini söyledi.
Robi biraz ısrar edince Doğa battaniyesinin altından çıkmak
zorunda kaldı. Doğa’nın yüzü kıpkırmızıydı, çok terlemişti. Robi
Doğa’nın ateşinin olduğunu anlayıp hemen içeriden ateş dü-
şürücü bir ilaç getirdi. Fakat Doğa’nın durumu gittikçe kötüle-
şiyordu. Zorlu bir iki saatten sonra Doğa hayata gözlerini
yumdu ve dünyaya veda etti. Normalde robotların duyguları
yok sanılırken ve ağlayamadıkları düşünülürken, Robi’nin gö-
zünden küçük bir damla gözyaşı yere düştü. Bir ağaç olmama
rağmen benim de gözlerim doldu. Robi’nin hüznü gözlerinden
ve hareketlerinden belli oluyordu. Ne yapacağını bilemiyordu.
Daha sonra bir anda koşarak dışarı çıktı. Eve geldiğinde

elinde siyah bir boya ve büyük bir fırça vardı. İçten içe ona
çok kızdım. Ne yapacaktı bu boya ve fırçalarla? Doğa’nın ölü-
münden sonra duvarları mı boyayacaktı? Daha sonra anla-
dım ki kendini siyaha boyayacaktı. Fırçayı kaptığı gibi ucuna
biraz boya sürdü ve kendini tamamen siyaha boyadı.

18 Yenibosna Doğu Sanayi İlkokulu