Page 12 - Bahtsız Ağaç

BAHTSIZ AĞAÇ

Efun.’’ diyerek hızlıca uzaklaştı. Ağacımız arkasından baka-
kaldı. Tam bir şey diyecekken, bir motorsikletin sesi sebebiyle
aniden uyandı. Aslında ağacımız çocuklar oyunu bitirdiğinde
uyuyakalmıştı. Defne ağacı bu tür uyanmaları sık yaşadığı için
alışmıştı. Bundan tabi ki de çok rahatsızdı ama yapacak bir
şey yoktu. Ses kirliliği dolu bir şehrin olumsuz yönlerinden biriydi
aniden uyanmak.

Ağacımız bunları düşünürken, iki adam çıkageldi. İkiz gibilerdi
çünkü birbirlerine çok benziyorlardı. Aslında kuzenlerdi ve Bu-
rak’ın torunlarıydı. Birinin adı Ali, diğerinin adı da Veli’ydi. İkisi
de ağacımıza bakarak konuşmaya başladı. Biraz da gergin-
lerdi. Ağacımız önemsemedi çünkü mutluluğunu başkalarının
sorunlarıyla bozmak istemiyordu. Veli:

ㅡ İşte sana dediğim arsa bu. Çok güzel değil mi?

ㅡ Bence de çok güzel ama burada bir ağaç var farkında
mısın? Bu ağacı ne yapacağız?

10 Yenibosna Doğu Sanayi İlkokulu