Page 97 - นิตยสารดุลพาห เล่มที่ ๑-๒๕๖๑-กฎหมายฯ
P. 97

´ØžÒË





                       ๒.  กรณีที่ศาลมีคําสั่งพิทักษทรัพยแลว


                       เมื่อศาลมีคําสั่งพิทักษทรัพยแลว ไมมีกฎหมายใดบัญญัติใหหนี้ภาษีอากรระงับ
              หรือไดรับยกเวนไมตองเสียภาษีอากร ผูเสียภาษียังคงมีหนาที่เสียภาษีอากรตามกฎหมาย

              (คําพิพากษาศาลฎีกาที่ ๔๒๗๕/๒๕๖๐) แตผูมีหนาที่ยื่นแบบแสดงรายการและเสียภาษีอากร
              แทนคือ “เจาพนักงานพิทักษทรัพย” โดยเสียจากกองทรัพยสินของลูกหนี้ภาษีอากร
              เพราะตามพระราชบัญญัติลมละลาย พ.ศ. ๒๔๘๓ มาตรา ๒๒ และมาตรา ๒๔ เมื่อศาล

              มีคําสั่งพิทักษทรัพยแลว ลูกหนี้ซึ่งถูกพิทักษทรัพยจะกระทําการใดๆ เกี่ยวกับทรัพยสิน
              หรือกิจการของตนไมได เจาพนักงานพิทักษทรัพยแตผูเดียวมีอํานาจจัดการแทน ไมวาจะเปน

              การพิทักษทรัพยชั่วคราวหรือพิทักษทรัพยเด็ดขาด เพราะมาตรา ๒๒ และมาตรา ๒๔
              ใชคําวา “พิทักษทรัพย” ซึ่งมาตรา ๖ แหงพระราชบัญญัติฉบับเดียวกันใหนิยามวา

              “พิทักษทรัพยสินไมวาเด็ดขาดหรือชั่วคราว”

                       เมื่อเจาพนักงานพิทักษทรัพยมีหนาที่ยื่นแบบแสดงรายการและเสียภาษีอากร
              ตามกฎหมายแทนลูกหนี้ เจาพนักงานประเมินยอมมีอํานาจประเมินเรียกเก็บภาษีไปยัง

              เจาพนักงานพิทักษทรัพยได (คําพิพากษาศาลฎีกาที่ ๑๐๔๗/๒๕๓๔) แมมาตรา ๒๗
              แหงพระราชบัญญัติลมละลาย พ.ศ. ๒๔๘๓ จะบัญญัติวาเมื่อศาลมีคําสั่งพิทักษทรัพย

              เด็ดขาดแลว เจาหนี้จะขอรับชําระไดแตโดยปฏิบัติตามวิธีการที่กลาวไวในพระราชบัญญัติ
              ดังกลาว แมจะเปนเจาหนี้ตามคําพิพากษาหรือเปนเจาหนี้ที่ไดฟองคดีแพงไวแลวแตคดียังอยูใน

              ระหวางพิจารณาก็ตาม ก็ไมเปนเหตุทําใหเจาพนักงานพิทักษทรัพยไมมีหนาที่ยื่นแบบ
              แสดงรายการและเสียภาษีอากรแทนลูกหนี้ภาษีอากร และไมเปนเหตุทําใหเจาพนักงานประเมิน

              ไมมีอํานาจประเมินเรียกเก็บภาษีอากร เจาพนักงานประเมินยังคงมีอํานาจประเมินเรียกเก็บ
              ภาษีอากรตามกฎหมาย เพราะการยื่นแบบแสดงรายการและเสียภาษีรวมทั้งการประเมิน
              เรียกเก็บภาษีอากรเปนการปฏิบัติและใชอํานาจตามกฎหมายภาษีอากร ไมใชเรื่องการขอรับ

              ชําระหนี้ในคดีลมละลาย


                       คําพิพากษาศาลฎีกาที่ ๑๐๔๗/๒๕๓๔ จําเลยเปนเจาพนักงานพิทักษทรัพย
              ของลูกหนี้ ปรากฏวาลูกหนี้เปนหนี้ภาษีบํารุงทองที่ตอโจทก เจาพนักงานประเมินของโจทก

              จึงไดแจงการประเมินไปยังจําเลยเพื่อใหชําระภาษีดังกลาว ดังนี้ การแจงการประเมินเปนการ
              ปฏิบัติตามวิธีการที่กําหนดไวในพระราชบัญญัติภาษีบํารุงทองที่ พ.ศ. ๒๕๐๘ มาตรา ๔๘

              ไมใชเรื่องการขอรับชําระหนี้ในคดีลมละลายตามพระราชบัญญัติลมละลาย พ.ศ. ๒๔๘๓
              มาตรา ๙๑



              ๘๖                                                              เลมที่ ๑ ปที่ ๖๕
   92   93   94   95   96   97   98   99   100   101   102