Page 90 - นิตยสารดุลพาห เล่มที่ ๒-๒๕๖๑-กฎหมาย
P. 90

ดุลพาห




                        อย่างไรก็ตาม เรื่องการกระทำาที่ขัดต่อความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรมอันดีของ
               ประชาชนหรือไม่นั้นเป็นเรื่องที่ค่อนข้างยุ่งยาก เนื่องจากคำาว่าความสงบเรียบร้อยหรือ

               ศีลธรรมอันดีของประชาชนนั้น กฎหมายของประเทศต่างๆ ส่วนใหญ่ รวมทั้งประเทศไทย

               และคำาพิพากษาของศาลมักไม่ให้คำานิยาม คำาว่าความสงบเรียบร้อยของประชาชน คงมีแต่
               นักวิชาการที่ให้คำานิยามไว้เป็นการทั่วไป เช่น ตัวอย่าง ดังนี้


                        พระยาเทพวิทูร อธิบายคำาว่า ความสงบเรียบร้อยของประชาชนไว้เพียงกว้างๆ ว่า
                                                                                       ๖
               คือ สิ่งที่เกี่ยวด้วยผลประโยชน์ของมหาชนโดยทั่วไป ไม่ใช่เกี่ยวกับคู่กรณีโดยเฉพาะ

                        ศาสตราจารย์ ม.ร.ว. เสนีย์ ปราโมช อธิบายว่า ความสงบเรียบร้อยของประชาชน
               คือ การใดๆ ที่เกี่ยวด้วยความปลอดภัยของประชาชนทั้งภายในและภายนอกประเทศ

               ตลอดถึงความเจริญผาสุกของประชาชนด้วยประการทั้งปวง และความปลอดภัย สันติสุข

                                   ๗
               ของสังคมประเทศชาติ
                        ศาสตราจารย์ ดร. จิ๊ด เศรษฐบุตร อธิบายว่า ความสงบเรียบร้อยของประชาชน

               คือ ข้อห้าม ซึ่งสังคมบังคับแก่เอกชน เป็นการแสดงให้เห็นว่าสังคมย่อมอยู่เหนือเอกชน ทั้งนี้
                                                                                    ๘
               เพื่อสังคมจะได้ดำารงอยู่ได้ เพื่อคุ้มครองปกปักรักษาเอกชนซึ่งอยู่ในสังคมนั้นเอง

                        ศาสตราจารย์ ดร. อุกฤษ มงคลนาวิน อธิบายว่า ความสงบเรียบร้อยของประชาชน
               หมายถึง ประโยชน์ทั่วไปของประเทศชาติและสังคม ทั้งนี้ เพื่อความเป็นระเบียบเรียบร้อยของ

               ประเทศชาติและสังคมนั้นเอง ๙









               ๖.  พระยาเทพวิทูร, คำาอธิบายประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ บรรพ ๑ - ๒ มาตรา ๑ - ๒๔๐, พิมพ์
                 ครั้งที่ ๒ (พระนคร : โรงพิมพ์ไทยพิทยา, ๒๕๐๙), น. ๔๐๕.
               ๗. ศาสตราจารย์ ม.ร.ว. เสนีย์ ปราโมช, ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ว่าด้วยนิติกรรมและหนี้, เล่ม ๑

                 ภาค ๑ - ๒ พิมพ์ครั้งที่ ๓ (กรุงเทพฯ : สำานักพิมพ์นิติบรรณาการ, ๒๕๒๗), น. ๑๕๖ – ๑๕๗.
               ๘. จี๊ด เศรษฐบุตร, คำาอธิบายกฎหมายนิติกรรมและหนี้ เล่ม ๑, (พระนคร : โรงพิมพ์แสงทองการพิมพ์,
                 ๒๕๑๒), น. ๒๑.
               ๙. อุกฤษ มงคลนาวิน, “ความสงบเรียบร้อยและศีลธรรมอันดีของประชาชน,”, บทบัณฑิตย์, เล่มที่ ๓๒
                 ตอนที่ ๑, ๒๕๑๓, น. ๑๓-๑๔.



               พฤษภาคม - สิงหาคม ๒๕๖๑                                                      79
   85   86   87   88   89   90   91   92   93   94   95