Page 52 - SEDEF - Hz.Mevlana'dan İnciler

!
!
Biz aşkın aşıkıyız, müslüman başkadır. Biz arık bir karıncayız Süley- man başkadır.
Bizden sararmış yüzle, ciğer parçaları iste. Şeker kamışı satanların pa- zarı başkadır.
!
A aşıklar, a aşıklar, onun yüzünü görenin aklı gider, deli divane kesilir. Huyu değişir, darmadağan olur.
Sevgiliyi aramaya koyulur, dükkanı yıkılır; deredeki su gibi yüzünü sürü- nerek koşar, başını ayak yapar.
Aşk aleminde mecnun oldu mu felek gibi dönmeye başlar; fakat böyle bir hastalığa tutulan da sonunda onun ilacını elde eder, derman bulur.
Tanrı’ya toprak olana melekler secde eder. Ona kara bir kul kesilene gü- zelim gökyüzü köle olur, kul kesilir.
Sevdası, dertli gönlü avcuna alır da koklar durur. Eline aldığı, kokladığı gönül, nasıl olur da hoş bir hale gelmez?
O, nice gönülleri yaraladı, nice uykuları kaçırdı. Onun sihirbaz nerkis gözleri, sihirbazların bile ellerini bağladı.
Bütün padişahlar onun yoksulu. Bütün güzeller onun ihsanını toplamada. Arslanlar bile onun mahallesindeki köpeklere karşı kuyruklarını kısmış- lar, teslim olmuşlar.
Gökyüzüne bir bak, melekler kalesini bir seyret. Onun burcunda, onun kale bedeninde nice ışıklar var, nice meşaleler var.
O davulsuz dümbeleksiz padişahın kalesinin dizdarı Akl-ı Küll. Kalede kime yüzünü gösterirse onu yetiştirir, geliştirir.
Ey ay, onun yüzünü mü gördün, güzelliği ondan mı aldın? Ey gece, zül- fünü mü gördün onun? Hayır, hayır, hayır. Olsa olsa saçlarının bir telini gördün ancak.
Bu gece, karalar giyinmiş, yaslı olacak herhalde; kocası ölmüş dul kadın gibi siyah elbiselere bürünmüş.
!52