Page 62 - SEDEF - Hz.Mevlana'dan İnciler

Allah ona şöyle cevap verdi: Neden seni, beni anmaktan ayrılmış görme- deyim?
Senin o yârabbi demen, benim sana, buyur dememin ta kendisi değil mi? Haber çavuşunun ayağından güç - kuvvet kesilir mi hiç?
Senin yârabbi demen, benim buyruğumla değil mi? O sözü senin dudaklarından,çıkaran ben değil miyim?
Candan - gönülden, dilinle - damağınla sana yârabbi dedirten, gece - gün- düz seni o zikre koşan kim?
Bu, böyle değilse neden başkaları, beni akıllarına bile getirmiyorlar da sen anıyorsun?
Hiçbir kimse, onların yârabbi dediklerini, yahut yolu - yordamı kötü kişi- lerin dua ettiklerini duymuş mu?
Sen bu çağrıya koşulmuştun; ne diye ters göründü sana bu?
Ters olan şey, beni anmayı bırakman, ömrünü yele vermendir,
İster gökte olsun, ister yeryüzünde, Şeytan'ın vesvesesi böyle olur işte,
Cennette Adem'i aldatıp yememesi buyurulan meyvayı ona yediren o de- ğil mi?
O aşağılık köpek, bir tanecik buğday için onu cennetten he- mencecik çıkartmadı mı?
O lanetlenmiş, çekinen kişilerin yollarını vurur; böylece de bu alış - veriş- le onları aldatır,
Vesvese verenlerin hepsi de onun ordusudur; hepsi de onun ansıyla - ar- gacıyla örülüp dokunmuştur,
O, adetâ padişahtır, öbürlerinin hepsi de ordu; o cana benzer, öbürleriyse bedendir sanki,
İblis nasıl da onlara musallat olur; kimdir ondan kendisini kurtarabilen?
Bu sebepledir ki ihlâs sahipleri tehlikededir; çünkü onların, din matahın- dan altınları, gümüşleri vardır,
Hırsızdan zenginler korkarlar; onun için de boyuna tetik dururlar, Müflis ne diye hırsızlardan korksun? Zâti kesesi de boş, dağarcığı da, Hattâ müflis, hırsızları da soyar; köpek gibi onlardan ekmeğini kapar,
!62