Page 72 - SEDEF - Hz.Mevlana'dan İnciler

“Yarabbi, o ne rahmet devri; o devir, rahmetten de ileri; o devirde güzel- lik var.
Musa’nı denizlere daldır da Ahmed’in devrinde çıkar!” dedi.
Ahmed, ümmetler “Yarabbi” desinler diye dünyada nice putlar kırdı.
Ahmed’in çalışması olmasaydı sen de ataların gibi puta tapardın.
O’nun ümmetler üzerindeki hakkını bil! Başın, puta secde etmekten, bunu bilesin diye kurtuldu.
İncil’de Mustafa (a.s.)’nın, o peygamberler serverinin, o safâ denizinin adı vardı.
Sıfatları, şekli, savaşı, oruç tutuşu ve yemek yiyişi anılmıştı.
Bir Hıristiyan taifesi, o ad ve o hitap kendilerine ulaştığı zaman sevap için;
O yüce adı öperler; o lâtif vasfa yüz sürerlerdi.
Onlar, Ahmed adına sığındıklarından dolayı şerlerden, fitnelerden korun- dular.
Ahmed’in adı böyle yardım ederse acaba nuru nasıl korur ?
O’nu görmek için bir uçtan diğer uca yedi kat gök, hurilerle meleklerle dolmuştu.
Hepsi kendilerini, onun için bezemişti; fakat O’nda sevgiyle aşktan, sev- giliye meyil ve muhabbetten başka bir hevâ ve heves yoktu ki!
Ey Muhammed! Bu fanî cihandaki körleri katar katar çek!
Ey takvâ sahiplerinin imamı, bu hayallere kapılanları makamına kadar götür!
Doğru yolu gösterenin işi budur; sen de doğru yolu gösterensin; âhir za- manın yasına neşesin sen!
!
! ! !
!72