Page 80 - SEDEF - Hz.Mevlana'dan İnciler

!
!
Başımı, senin eşiğinin toprağına korum; gönlümü, senin gönüller alan saçlarının büklümlerine veririm...
Canım dudağıma gelmiş; tez dudağını getir de bahaneyle canımı ağzına vereyim gitsin.
!
Ben, Muhammed’in nuru sırrına dayanarak derim ki, Tanrı tamamiyle zevktir, tatmayan anlamaz. Ben, o zevkim ve o zevke baştan ayağa gö- mülmüşüm. İman, tamamiyle zevk ve şevktir.
Aşkın dudakları şiir, dili musikidir.
Ah, gene benim içime bir ateş düştü; bu divane gönlüm, gene sahralara doğru yollandı...
Ey özü, sözü nur olan; ey bütün yüreklere hükmeden gönül! Sen aşkı kendine seçtin de canın her dileğine erdi...
Yaş, kuru herkesin gözü birbirine bakmış kalmıştır; fakat senin gözün öyle değildir, o gözün bakışı yalnız Allah’adır. Herkesin gözü de isterim ki, senin üzerinde olsun. Zira senin elin Allah’ın elidir. Senin gözün Alla- h’ın mestidir. Allah’ın gölgesi, herkesin üzerinde ebediyyen kalsın.
Halkın iştiyak inlemeleri sizdendir. Peki, sizinki kimdendir? Bunların hepsi aşktan doğdu. Aşk acaba neden doğdu? Ey Hakk’ın ve dinin Sevgi- lisi! Sen vücut mülkünün malikisin. Aşk, senin gibi bir Keykubad daha alemde görmedi.
Allah’ın Kur’an’da ‘Nun v-el kalemi ve ma yesturun’ diye yemin ettiği kalem, Muhammed’in yüce vasıflarını ve Kur’an’ın öz manalarını yazmış olan onun kalemidir.
O kalemin gölgelerinde, bir güzelin yanaklarına düşen siyah saçlarının parlak akisleri gibi, gönülleri aydınlatan ve daima süsleyen ilahi bir nur vardır. Karanlıklara, mehtaptan yapılmış selsebillerden kevserler akıtan, ve hayat suyu ile kupkuru çölleri, çoraklıkları sulayan hep o kalemdir. İr- fan vadileri o kalemden gelen tazelikle, nurla yeşillenir ve ışıklanır. O ka- lemden hep aşk şarabı akar, neş’e nuru damlar. İnsanlar için o kalem bir surdur, onları diriltir, aşk mahşerine toplar. Onun bir nafhası vardır ki, her nefesinden Allah’ın güzel kokusu gelir. Onun çizdiği yollar o kadar par-
!80