Page 52 - 11_LiryDram_2016

to z nieodzowną dla dobrej prozy domiesz- ką humoru – jak choćby w powieści Mgła i ogień, która powinna wyjść daleko poza regionalne granice.
Mamy tu bardzo dobrych fabularystów, jak choćby Beata Kępińska, autorka powieści Zaradna. Bohaterowie jej powieści są żywi, autentyczni, znajdują się w ciekawych, nie- kiedy zaskakujących sytuacjach.
Świetnym pisarzem, jednym z najlep- szych, jest powszechnie znany Włodzi- mierz Kłaczyński (autor s lmowanego Popielca, cyklów powieściowych Miejsce, Zasiek polski). Pełnej wiedzy o jego pisar- stwie dostarcza książka, wywiad rzeka pt. Zobaczyć rzeczywistość..., będąca portre- tem literackim pisarza, wielowarstwowa, mówiąca o czasach dawniejszych, a także współczesnych, w których należy odnaleźć swoje miejsce. Trudno też nie wymienić tutaj Grzegorza Kozery, autora wydanej niedawno powieści Króliki Pana Boga. To chyba najlepsza książka tego pisarza. Po- kazuje dramatyczne losy trojga Polaków przedzierających się – tuż po formalnym zakończeniu wojny – do kraju z Niemiec, dokąd zostali wywiezieni dla morderczej pracy. To świetne studium psychologiczne ludzi walczących o przetrwanie w zwierzę- cych warunkach, każdego dnia narażonych na okrutną śmierć, niewyobrażalny głód i cierpienia, a przecież zachowujących w sobie ludzkie odruchy.
Panoramę ambitnej prozy poszerza twór- czość Teresy Ewy Opoki, świetnej pisar- ki o zacięciu psychologicznym, autorki wstrząsającej powieści Żona psychopaty.
W tym szeregu sytuuje się również Ire- na Paździerz i jej ostatnio wydana Trau- ma Ewy – opowieść o losach kobiety, któ- rą zgwałcono. Bohaterka z wielkim trudem odbudowuje swoją psychikę, usiłuje pozbyć się ciężkiej traumy, zacząć na nowo patrzeć na życie. Również Pelagia Borowska kreu- je postaci z krwi i kości, portretowane bar- dzo wyraziście. Przestrzeń i czas (wyda- rzenia współczesne na pierwszym planie z odwołaniami do scen retrospektywnych) są bardzo istotne dla prozy Barbary Marii Sierakowskiej. Małgorzata Anna Spychaj jest autorką obdarzoną wyostrzonym zmy- słem obserwacyjnym i poczuciem humoru. Przepojona empatią i naznaczona niena- rzucającym się dydaktyzmem jest pogodna baśń Marii Włodno Uczeń profesora Cyru- sa, będąca ciekawą i pożyteczną lekturą dla młodszych czytelników, dla dorosłych zaś jest bardzo oryginalna i umykająca wszel- kim konwencjom powieść Tadeusza Wiąc- ka Marionetki o losach i perypetiach dwóch mężczyzn, których życiorysy zostały zde- terminowane przez politykę i historię. Pro- za Leopolda Wojnakowskiego, autora tomu opowiadań Bryką, wierzchem i na piechotę, sytuuje się w tzw. nurcie wiejskim. Uwa- gę przykuwa tutaj pewna „egzotyka” życia, mentalności ludzi, ich zwyczajów, opisana barwnym i dosadnym językiem.
Ciekawie zaowocował także w prozie II Kon- kurs Literacki im. Stefana Żeromskiego (z końca 2014 r.), którego byłem jurorem, oceniając utwory wraz z Januszem Terme- rem i Stanisławem Nyczajem. Wydawane sukcesywnie z jego pokłosia powieści, tomy opowiadań oraz esejów będą wszak zasługi- wały na odrębne omówienia.
50 LiryDram kwiecień–czerwiec 2016