Page 31 - 07_LiryDram

pierwszej fali, dopiero się rodził. Po wojnie, przebywająca nadal we Francji artystka, któ- rej styl i prezencja nie uległy zmianie, mogła wzbudzać swoim strojem zdziwienie wśród kobiet o krótkich włosach i w krótkich su- kienkach.
Żyła na uboczu, zamknięta w swojej pra- cowni jak w kokonie. Malowała do końca życia, nawet wówczas gdy osłabioną opie- kowały się przyjaciółki. W kraju powstał Komitet Opieki nad Olgą Boznańską, który pomógł jej w ostatnich chwilach życia. Zdobyła uznanie, samodzielność, odrębność artystyczną i rozpoznawalny styl – coś co nie jest dane każdemu, nawet dobremu artyście. Za to została nagrodzona wieloma orderami, w tym Legią Honorową i Krzyżem Komandor- skim Orderu Odrodzenia Polski. Jej dziedzic- two zaś jest i będzie narodowym skarbem.
Olga Boznańska z japońską parasolką, fot. Kasper Żelechowski, Kraków 1839, Muzeum Narodowe w Krakowie
Olga Boznańska w pracowni krakowskiej, z pieskiem Kwi-Kwi na rękach, w tle Portret kobiety (Portret doktorowej Boczarowej)
OLGA BOZNAŃSKA (1865–1940)
Olga Boznańska pozostawiła bogatą spuściznę artystyczną, o pierwszorzędnym znaczeniu dla polskiej sztuki przełomu XIX i XX wieku. Urodzona w Krakowie, córka Francuzki i Polaka, edukację artystyczną rozpoczęła
w rodzinnym mieście. Naukę malarstwa kontynuowała w Monachium.
Zachęcona sukcesami, w 1898 roku osiadła w Paryżu, artystycznej stolicy świata. Tam rozwinęła się jej kariera portrecistki.
Wszystkie zdjęcia w artykule zostały udostępnione dzięki uprzejmości Muzeum Narodowego w Warszawie
kwiecień-czerwiec 2015
LiryDram 29
fot. nieznany, 1930/1931, Narodowe Archiwum Cyfrowe