Page 10 - LiryDram_15-2017

Kazimierz, który został poczęty w trakcie romansu z wielkim poetą modernizmu. Napięcie w środowisku cyganerii narasta. Następuje fala zgonów. W 1901 roku ginie Stanisław Korab-Brzozowski, parę miesię- cy później syn fabrykanta, Emeryk, zabija w Tbilisi słynną z piękności Norweżkę, żonę Stanisława Przybyszewskiego, Dagny.
W krakowskim mieszkaniu brata poetki rozległ się strzał. Kazimiera zadaje sobie śmierć strzałem w serce. Młoda, 32-letnia kobieta pozostawia na Podolu zrozpaczoną rodzinę – troje dzieci i męża.
W czasie pogrzebu, który odbył się w Kurhanówce, brat poetki wręcza Wyrzy- kowskiemu list poetki pisany przed zgo- nem: śmierć to taka nęcąca przystań dla wszystkich znużonych.
Kazimiera Zawistowska była popularna nie tylko ze względu na niezwykłą urodę. Miała wielu entuzjastów swojej twórczości. Dru- kowała w tygodnikach lwowskich, w czoło- wych czasopismach Młodej Polski, w kra-
kowskim „Życiu” redagowanym przez Sta- nisława Przybyszewskiego, w warszawskiej „Chimerze”, której naczelnym redaktorem był Miriam Przesmycki. Ale pierwszy to- mik poezji ukazał się dopiero po jej śmierci, w 1903 roku.
Wiersze Kazimiery Zawistowskiej, pisane pod wpływem poetów francuskich, odzna- czają się kunsztowną, wypracowaną for- mą, są to nastrojowe liryki miłosne, sub- telne portrety kobiet różnych epok. Jej twórczość dała w literaturze polskiej po- czątek nurtowi kobiecemu, lirykę ukazują- cą ludzkie emocje, miłość, tęsknotę, roz- pacz, ból.
Samobójstwo poetki, pięknej, utalentowa- nej i ustabilizowanej rodzinnie, nie było dla współczesnych wielkim zaskoczeniem. Zbyt dosłownie przejęła się rolą „znużonej ży- ciem”. Zabiła ją trująca atmosfera moder- nistycznej lozo i nihilizmu, atmosfera ar- tystycznej cyganerii, z którą jako poetka za- częła się utożsamiać.
8 LiryDram kwiecień–czerwiec 2017