Page 33 - 08_LiryDram
P. 33

nia syna z drugiego małżeństwa. Ioannis, przyrodni brat, przegrał oszczercze żąda- nia majątkowe, ale zburzony został spo- kój poety, odnaleziony właśnie w Kerki- rze. Poeta ze zranionym sercem zamknął się w sobie, pił i milczał, zniknęła jego radość życia i optymizm, coraz bardziej narzekał na bóle serca, niszczył swoje notatki i zapiski poetyckie. Potwierdził to nawet Juliusz Słowacki, który w 1836 roku przebywał w Kerkirze, w domu So- lomosa, a potem razem podróżowali stat- kiem do wyspy Zakinthos.
Rok 1833 otwiera nowy okres w twórczości Solomosa. Poeta miota się w imaginacjach, złudnych wizjach, wiedziony tęsknota- mi do jakiegoś innego, pełniejszego ży- cia. Poemat Kreteńczyk (Kritikos) jest tego wyraźnym przykładem. Bohater walczył na Krecie. Stracił całą rodzinę, krewnych i majątek. W czasie burzy, błyskawic roz- dzierających niebo, płynie statkiem z ko- bietą. Przed nim pojawia się świetlana po- stać diabelskiej dziewicy, opisanej później w Nieboskiej Komedii Krasińskiego. Po jej zniknięciu pozostał magiczny głos. Jest już ląd i Kreteńczyk niesie na rękach ukochaną, jednak martwą.
Warto jeszcze zasygnalizować jeden ważny utwór Rekin (Porfiras), który opisuje śmierć żołnierza angielskiego. Został on rozszar-
Bibliografia
pany przez rekina, a część ciała fale wyrzu- ciły na brzeg blisko warowni, symbolu wal- ki Greków. Utwór ten należy rozpatrywać w kategoriach politycznych i metaforycz- nych. Wyraża pragnienie nie tylko poety, radość ze śmierci okupanta z rąk silniejsze- go. Grecy też kiedyś będą silni, staną się rekinem i rozprawią się z zaborcą. Zbliżony do Rekina był utwór Słowik i ja- strząb (To aidoni kie to jeraki), ale tu słowik mimo pięknego głosu zginął rozszarpany przez jastrzębia, jak Grecja, mimo wspa- niałej przeszłości, rozszarpana przez za- borców.
Dionisios Solomos zmarł w Kerkirze 27 lu- tego 1857 roku na wylew krwi do mózgu, tym samym poszukiwania i pragnienia pięk- na, doskonałości i wolności nie pozwoliły mu dokończyć dzieła na miarę wieszcza.
Po wielu staraniach brata, Dimitriosa, pro- chy poety zostały przeniesione na rodzinną wyspę Zakinthos, gdzie zostały pochowane na placu św. Marka.
Większość utworów Solomosa ocalała we fragmentach, inne spalił sam poeta, jesz- cze inne zaginęły po jego śmierci. Ale i to, co pozostało, świadczy o bliskości narodów, wyraża przodujące idee swej epoki i ogól- noludzkie, humanistyczne treści, zaklęte w kształty uniwersalne i nieprzemijające, ostateczne kształty sensu sztuki.
1. Rime Improvvisate dal Nobil Signore Dionisio Conte Salamon, Zacintio, Corfu 1822. 2. N.Chadzinikolau, Literatura nowogrecka, s.39.
3. Ibidem, s.244.
4. Powinność (To chreos), taki miał być pierwotny tytuł tego utworu.
Ilustracje w artykule pochodzą z archiwum autora
lipiec-wrzesień 2015 LiryDram 31


































































































   31   32   33   34   35