Page 34 - 08_LiryDram

Święty
Efrem Syryjczyk
(ok. 306-373)
– poeta, pisarz, muzyk, diakon i doktor kościoła, cytra i harfa Ducha Świętego
Halina Georgosopulos-Pysznik
Efrem Syryjczyk urodził się ok. 306 w Nisibis w Mezo- potamii, zmarł 9 czerwca 373
w Edessie. Wygnany z domu przezojca–pogańskiegokapła-
na – znalazł schronienie u świę-
tego Jakuba, biskupa Nisibis.
Biskup przyjął go do swojej szkoły,
gdzie Efrem wyróżniał się poziomem mo- ralnym i sukcesami w nauce. Biskup uczy- nił go wówczas nauczycielem a następnie zwierzchnikiem swojej szkoły i mianował diakonem. W 363 r., w którym Nisibis do- stało się w ręce Persów, Efrem przeniósł się do Edessy, gdzie nadal prowadził działalność jako kaznodzieja. Wybrał dziewictwo, ubó- stwo i bezgraniczne poświęcenie dla innych. Zmarł tam w 373 r., zaraziwszy się od cho- rych, którym posługiwał w czasie epidemii. Efrem ochrzczony został dopiero w wieku 18 lat. Był to moment przełomowy w jego życiu. Czas nawrócenia. O swoim postę- powaniu przed Chrztem pisał tak: „Byłem wielce kłótliwy, skłonny do zwady i zarozu- miały, a z sąsiadami żyłem w ustawicznej
niezgodzie; zazdrosny, dla obcych nieuczynny, dla przyjaciół suro- wy, względem ubogich opry- skliwy i o byle co wszczyna- łem kłótnie”. Chrzest zmienił Efrema. Dostrzegł swoje błędy i szczerze za nie żałował. Zaczął prosić o łaskę i miłosierdzie Boże. W konsekwencji wszedł nie tylko na pra- wą drogę, ale stał się nawet niejako świecą
w Kościele Chrystusowym.
Dorobek twórczy Efrema można podzielić na cztery kategorie: dzieła napisane zwy- kłą prozą (pisma polemiczne lub komenta- rze biblijne), dzieła pisane prozą poetycką, homilie wierszowane i na koniec hymny, których jest najwięcej.
32 LiryDram lipiec-wrzesień 2015
B
ył najważniejszym przedstawicielem
chrześcijaństwa na obszarze języka syryjskiego i w niepowtarzalny sposób zdołał pogodzić powołanie teologa
z powołaniem poety (...).
Benedykt XVI, Św. Efrem Syryjczyk, audiencja generalna 28 listopada 2007